‘Ik heb altijd in mistige landen rondgereisd’, aldus Joseph Roth. Totdat hij in Frankrijk kwam. Daar ziet hij Avignon, ‘de witste stad ter wereld’; hij snuift de grenzeloze geur van Marseille op, ‘als duizend hectoliter terpentijn naast vijf ton haring ligt’; in Lyon ziet hij in de gezichten van de arbeiders hun Romeinse wortels terug.

Ach, je zou eindeloos willen citeren uit de prachtige reportages die Roth in Frankrijk maakte tussen twee wereldoorlogen in. Wat een geluk dat hij wilde weten hoe het er aan de andere kant van de schutting uitzag, waar de zon schijnt en waar het niet mistig is. In het land van de eeuwige zomer (Bas Lubberhuizen) is een ideaal zomerboek, en niet alleen voor francofielen.