Nadat Koos van Zomeren tijdens een wandeling met enige tegenzin een schaap dat op zijn rug ligt overeind heeft geholpen, ziet hij de eerste boerenzwaluwen voorbijscheren en denkt: als ze daar maar geen spijt van krijgen.’ Het is zo’n typisch Van Zomeren-zinnetje. Kort, droog, nuchter. Natuurlijk kan hij ook lyrisch zijn, zoals wanneer hij een steenarend duikvluchten en achterwaartse salto’s ziet maken. Voor hem het bewijs dat vogels plezier konden hebben, dingen konden doen zonder zich te bekommeren om het biologisch nut maar louter voor de lol. In Alle vogels (De Arbeiderspers) is elke snipper die Van Zomeren ooit over vogels schreef gebundeld. En hoe: twee leeslinten, register en subtiele penseeltekeningen van Erik van Ommen.