Im Keller

Oostenrijk 2014. Documentaire van Ulrich Seidl.

Mannen van middelbare leeftijd die een ondergrondse schietbaan hebben gebouwd en elkaar met bier in de hand ophitsen met de gebruikelijke anti-islamretoriek. Stellen die hun sm-fantasieën in de kelder uitleven, of mannen die gezellig samen marsmuziek spelen terwijl de muren behangen zijn met nazi-parafernalia. Dit rariteitenkabinet van ‘normale’ Oostenrijkers en hun kelders is ontegenzeggelijk boeiend en vermakelijk, maar Ulrich Seidls gebruikelijke strategie om mensen in tableau-stijl bewegingloos voor de camera te zetten voelt als prijsschieten. Waar kijk je nou eigenlijk naar? Naar een nationale volksaard of naar Seidls groteske verbeelding daarvan?