Welcome To The Dollhouse

Verenigde Staten 1996. Komedie van Todd Solondz. Met o.a. Heather Matarazzo, Brendan Sexton, Jr., Matthew Faber, Daria Kalinina en Eric Mabius.

Dawn Wiener (Matarazzo) is de middelste uit een joods gezin met drie kinderen. Ze is plomp en lelijk. Ze draagt een bril met glazen zo dik als borrelglaasjes. Ze is elf en ze heeft een broer, Mark (Faber), die ouder is. Mark is niet alleen een computernerd, maar ook muziekfreak. Hij mag de hele garage gebruiken om zich op zijn hobbies te storten. Zijn vriend is Steve Rodgers (Mabius), een stuk, waarvan alle meisje uit de klas kwijlen, ook Dawn. Dawns jongere zusje is Missy (Kalinina), een charmant kwalletje, dat ballerina wil worden en nu al ongekende prima donna-allures heeft; bovendien wordt ze verschrikkelijk verwend en wordt voorgetrokken door hun moeder. Brandon McCarthy (Sexton, Jr.) is de leijke uil van de school en hij ziet in Dawn een gelijke geest, maar Dawn walgt van hem, temeer hij zijn gevoelens voor haar uiterst onhandig aan de dag legt, zodat zijn toenaderingen meer van een verkrachting dan van iets anders weg hebben. Als vader en moeder Wiener twintig jaar getrouwd zijn, `vergeet` Dawn Missy van school te halen. Missy blijkt naderhand verdwenen te zijn. Dawn gaat haar zusje, dat kennelijk ontvoerd is, uit wroeging in de ongure wijken van New York zoeken. Solondz heeft een compromisloze film gemaakt over het miskende, lelijke eendje van een gezin en haar bijna onoverkomelijke problemen, zonder ook maar [KA1]e[KA1]en moment sentimenteel te worden. Al smelt de kijker niet direct voor Dawn, het is onmogelijk om je niets van haar benarde situatie aan te trekken. Vlot van tempo, geweldig kwa spel (vooral Matarazzo) en uitstekend gefotografeerd door Randy Drummond en Gabor Szitanyi (die de tweede camera bemande) op locatie in Caldwell, New Jersey. Bekroond op het Sundance Filmfestival voor onafhankelijke filmers. Het scenario van regisseur Solondz bevat veel snedig dialoog.