Palindromes, de nieuwe film van Todd Solondz, noemt hij zelf de treurigste die hij ooit heeft gemaakt. En dat wil in Solondz' geval wat zeggen, al gaat de treurigheid in zijn films wel gepaard met humor. Een portret van één van de belangrijkste vertegenwoordigers van de New Geek Cinema (zo genoemd door criticus Roger Ebert): 'De films die ik maak zijn niet vriendelijk of beleefd. Dat hoeven films ook niet te zijn.'

De feiten
Geboren: 15 oktober 1959, Newark, New Jersey (Verenigde Staten)

Actief als: regisseur, schrijver, acteur, producent. Is ook nog leraar geweest: leerde Russische immigranten Engels.

Eerste film: Schatt's Last Shot (1985, 12 minuten, gemaakt op de filmacademie in New York).

Prijzen: Fipresci-prijs van de internationale filmkritiek op het filmfestival van Cannes voor Happiness (1998). C.I.C.A.E.-prijs op het Berlijnse filmfestival voor Welcome to the Dollhouse (1996), Grote Juryprijs op het Sundance-filmfestival voor Welcome to the Dollhouse.

Beste film
 Happiness (1998): 'ongemeen schrijnend' (de Volkskrant). Ook zien: Welcome to the Dollhouse (1995), Storytelling (2001).

Slechtste film
 Fear, Anxiety & Depression (1989); 'het is een afgrijselijke film,' zei Solondz er zelf over.

Handelsmerk
Maakt zwarte, azijnzure komedies die ongemakkelijk gevoel oproepen omdat ze de grenzen van fatsoen en goede smaak verkennen - van racisme en incest tot seksueel misbruik en pedofilie . Heeft fascinatie met kleinstedelijke neurosen en dysfunctionele gezinnen. Wordt wel een eigentijdse versie van Woody Allen genoemd, met wie hij de joodse afkomst deelt. Speelt zelden in zijn eigen films, maar voert wel altijd een personage op dat op hem lijkt. Zijn grootste invloed noemt hij zelf de populaire tv-programma's en films die hij in zijn jeugd zag; 'ik ben pas op veel latere leeftijd blootgesteld aan Godard en Truffaut'.

Solondz over Solondz
'Het maken van films is een vreselijke ervaring. De prijs van films maken is dat ik ze moet regisseren. Ik zou dolgraag een andere carrière vinden. Ik heb het gevoel dat als ik nog een film moet maken, ik een hartaanval krijg en doodval.'
(The Guardian, 2001)

'Regisseren betekent altijd compromissen sluiten. Je moet accepteren dat je geen totale controle hebt en dat komt, gedeeltelijk, doordat je nooit genoeg geld hebt, wat het budget ook is.'
(Stumped, 2002)

'Het probleem is: ik heb een idee en denk dat het een leuke of zelfs commerciële film kan worden - maar mijn handen hebben een eigen wil. Daarom zeg ik: je kiest een verhaal niet, het kiest jou.'
(greencine.com, 2005)

'De films die ik maak zijn niet vriendelijk of beleefd. Dat hoeven films ook niet te zijn. Dat is meer iets voor het dagelijkse leven. Ik wil graag geprovoceerd worden door films. Niet op een goedkope, sensationele manier, maar op zo'n manier dat je gedwongen wordt je vooroordelen te heroverwegen.'
(MovieMaker Magazine, 2005)

'Ik vind mensen interessant die anderen misschien lelijk of onaantrekkelijk vinden. Zo zie ik ze niet. Ik ben een beetje immuun voor conventionele charmes.'
(The Independent, 2005)

'Er zijn twee doelen die ik mezelf altijd stel. De ene is om een film te overleven, en de tweede is een vernedering te vermijden.'
(greencine.com, 2005)

'De herverkiezing van George W. Bush is het beste dat filmmakers kon overkomen, omdat het het rijkste materiaal oplevert. Ik mag dan niet op hem gestemd hebben, maar ik had wel het gevoel dat het goed voor mijn films zou zijn als hij aan de macht bleef.'
(The Independent, 2005)