In de documentaire Contact, geregisseerd door Martin Butler en Bentley Dean, blikken betrokkenen terug op een bijzondere gebeurtenis. Voor het testen van ruimteraketten in 1964 zocht een groep ambtenaren naar een geschikte plek waar de overblijfselen van de raketten konden neerkomen. De Great Sandy Desert in West-Australië werd uitgekozen als locatie, maar bij nadere inspectie bleek dat op die plek nog Aboriginals leefden. Een interview met regisseur Martin Butler.

Idee?
‘Onze film Contact is gebaseerd op een boek dat ik ontdekte op het internet, toen ik research deed voor een ander project. Ik vond het boek terug in een bibliotheek en raakte direct verliefd op het verhaal . Ik wist dat ik moest proberen om er een film van te maken. Het verhaal gaat over zo’n bijzondere botsing van culturen: ambtenaren die met ruimteraketten bezig waren ontmoeten traditionele nomaden. Ik had er vertrouwen in dat dit een interessante film zou opleveren, ook door het feit dat de direct betrokkenen aan beide zijden nog steeds leven.’

Aboriginals?
‘Het was erg fijn om met de aboriginal-vrouw Yuwali [het hoofdpersonage van de film–red.] samen te werken. De aboriginals in mijn documentaire waren sowieso erg blij om hun verhaal te vertellen. Ze deden dat voor de toekomstige generaties, in het bijzonder voor hun eigen kinderen. Door te kijken naar de documentaire leren de kinderen over hun voorouders’ land en hun verhalen. Zowel de ouders als de kinderen zijn erg trots op de uiteindelijke film.’

Idolen?
‘Mijn achtergrond ligt in de actualiteitenrubrieken op televisie. Ik wil daarom verhalen maken die het publiek begrijpt, zelfs als deze complex zijn, en daarnaast heb ik de verplichting om de feiten juist te presenteren en me te houden aan de journalistieke integriteit. Ik hou van films die iets belangrijks te melden hebben. Als het gaat om traditionele documentairemakers hou ik van het gekke gebruik van muziek en de magische creaties van Werner Herzog. Errol Morris’ Fog of War en Standard Operating Procedure zijn ook mooie films die me hebben geïmponeerd.’

Ambities?
‘Contact was mijn eerste volledige documentaire als regisseur en ik vind daarom dat ik niet te hard van stapel moet lopen. Het regisseren van fictie heeft niet mijn eerste prioriteit, ook al zit mijn co- regisseur Bentley Dean vol met ideeën. Allebei hebben we veel plannen voor nieuwe documentaires, bijvoorbeeld over de grootste bijeenkomst van naakte mensen op de planeet. Dat gebeurt wanneer Spencer Tunick, een artiest uit New York, naar het Sydney Opera House komt voor zijn volgende grote evenement. We zijn ook een documentaireserie aan het plannen over de archeologische geschiedenis van Austalië. Die documentaire zal de geschiedenis vertellen van de eerste komst van de mens tot aan de komst van Europeanen.’

Niet normaal?
‘De opnames voor Contact vonden plaats in de Great Sandy Desert in het westelijke deel van Australië. Het was zo afgelegen dat het vier dagen reizen was om naar de dichtstbijzijnde stad te komen met een terreinwagen. We moesten al het eten, benzine en water met ons meenemen en konden geen water verspillen om onszelf te wassen. Na twee weken vonden we een waterput, maar die was vol met kamelenpoep. Het stikt namelijk van de kamelen in de woestijn. We namen allemaal een emmer water, met kamelenpoep, om ons voor het eerst te wassen en raar genoeg was ik extreem blij. Ik denk niet dat dit normaal is: opgetogen zijn terwijl je je aan het wassen bent met een emmer vol kamelenpoep.’

Nog te zien tijdens IDFA:
VR 27 november,  23 :30 uur, Munt 10
ZA 28 november,  10:30 uur, Munt 10