Idee?
‘Ik kreeg inspiratie voor deze film door het
korte verhaal A Perfect Day for Bananafish van schrijver J.D. Salinger, die
onlangs (27 januari – red.) is overleden. Het thema van mijn film is eenzaamheid
. Ik denk dat iedereen op de wereld alleen is, maar we proberen voortdurend er
tegen te vechten. Ook al ben je bij mensen waar je van houdt, nog steeds kan je
je eenzaam voelen.’
Aangespoelde zeeslangen?
‘
De zeeslangen staan symbool voor de personages in de film. Het is niet precies
duidelijk waarom de slangen op het strand aanspoelen, maar wetenschappers denken
dat het komt door een koude stroming in de zee. De personages voelen zich ook
koud door hun isolement. Omdat niet precies is te voorspellen wanneer de slangen
aanspoelen, hebben we zelf echte en nepslangen neergelegd.’
Invloeden?
‘Dat zijn er zoveel. Ik hou van het werk van Terence
Mallick, David Lynch en Amerikaanse regisseurs uit de jaren ’50, zoals Alfred
Hitchcock. Eigenlijk pak je uit hun films allemaal kleine dingen die je gebruikt
voor je eigen film.’
Ambities?
‘Ik wil graag
verder met het maken van korte en lange films. Mijn volgende project, Todos
Nosotros (All of Us), is geselecteerd voor
CineMart. De film speelt zich opnieuw af in Costa Rica, maar dit keer in een
buitenwijk van San José. Er onstaat daar een vriendschap tussen een meisje uit
een arm en een meisje uit een rijk gezin.’
Filmen in Costa
Rica?
‘Een paar jaar terug waren er slechts zeventien speelfilms
gemaakt in Costa Rica. Gelukkig gaat het de laatste jaren beter en dit jaar
komen er zelfs vijf films uit. Dus dat is een grote verandering. Er is slechts
één filmfonds dat geld moet verdelen over zeven landen in Midden-Amerika, dus
een contributie uit Europa is belangrijk. Maar de ontwikkelingen van de laatste
jaren zijn hoopvol.’
Nog te zien in Rotterdam:
Donderdag 4
-2 13:30 Pathé 3
Zaterdag 6-2 13:00 Pathé 1
Een jonge vrouw en een klein meisje ontmoeten elkaar op het strand. Het meisje komt uit een arm gezin, de jonge vrouw is welgesteld en heeft een vriend. Het leven van het tweetal is compleet verschillend, maar ze voelen zich allebei eenzaam. Agua fría de mar van Paz Fábrega (1979) speelt zich af in een prachtig kustplaatsje in Costa Rica, ver weg van de toeristenplaatsen en grote steden.