‘Voor mij zijn tweelingen een meesterwerk van de natuur. Ik vind het fantastisch dat de natuur in staat is twee exemplaren te maken die er van buiten precies hetzelfde uitzien, maar van binnen toch heel anders zijn. De mythologie rond tweelingen fascineert me en windt me op. Zelf heb ik geen tweelingbroer. Wel een broer en twee zussen, en ik weet eigenlijk niet of ik er een zou willen hebben. Ik weet wel zeker dat mensen na het zien van deze film zich wel twee keer zullen bedenken of ze een tweelingbroer of -zus hadden willen hebben.’
De Franse regisseur François Ozon (1967) zegt het met een glimlach. We zijn op het Filmfestival van Cannes, waar Ozons erotische thriller L’Amant double medio mei zijn wereldpremière beleefde.
L’Amant double is gebaseerd op de roman Lives of the Twins van de Amerikaanse schrijfster Joyce Carol Oates en in de film volgen we de kwetsbare Chloé (Marine Vacth), die verliefd wordt op haar psychiater, Paul (Jérémie Renier). De twee beginnen een relatie en dan ontdekt Chloé dat Paul een tweelingbroer heeft, over wie hij haar nooit verteld heeft.
De toon in het broeierige L’Amant double wordt snel gezet. In een fantastisch tracking shot beginnen we in een lichaam, dat – wanneer de camera zich verder terugtrekt – het lichaam van Chloé blijkt te zijn. We waren aanwezig bij een vaginaal onderzoek, waarvan Ozon vond dat we getuige moesten zijn.
Tijdens de persscreening steeg wild gejuich op bij die scène…
FO: ‘Ik hoorde al zoiets.’
Die scène stond vast niet in Joyce Carol Oates’ boek?
‘Niet echt, nee.’
Waarom moest-ie wel in de film?
‘Het was belangrijk dat we begonnen in haar lichaam, want daar speelt alles zich af. [Chloé heeft last van onverklaarbare buikpijnen, GB]. Dat shot vloeit weer over in een close-up van haar oog, waarin je een traan ziet. Dat oog is omdat zij op zoek is naar antwoorden. In die twee shots zit de hele film.’
Ik bedoelde eigenlijk, en dat is ook waarom de zaal joelde en applaudisseerde: waar haal je de ballen vandaan om een film zo te openen? Diep in haar vrouwelijke delen… Heeft u nog getwijfeld over dat shot?
‘Nee, geen moment. Ik vond het juist een prachtig beeld. Bovendien had ik er geen idee van wat zich allemaal afspeelt bij de gynaecoloog. Net als veel andere mannen was ik nieuwsgierig.’