In de tweede aflevering van het nieuwe seizoen van animatieserie Rick and Morty gijzelt een groep buitenaardse wezens de bezoekers van een intergalactische speelhal. Te midden van de kakofonie, de laserstralen en paniek vraagt hoofdpersonage Summer aan haar opa Rick wat ze moet doen. ‘Simpel,’ antwoordt hij, ‘doe een Die Hard’. Verbolgen reageert Summer dat ze als zeventienjarige deze iconische, maar stokoude actiefilm natuurlijk nog nooit heeft gezien. ‘De hoofdrolspeler in Die Hard kende de film ook niet,’ zegt Rick droogjes, ‘dus je bent al fantastisch bezig.’
Het is het soort dialoog, vol popcultuurverwijzingen, met een scherp randje van nihilisme en sarcasme, waar Rick and Morty om bekend staat. De animatieserie volgt de intergalactische én interdimensionale avonturen van uitvinder Rick, zijn ongemakkelijke tienerkleinzoon Morty en de rest van het Amerikaanse gezin Smith. De show, aanvankelijk bedacht door schrijvers en producers Dan Harmon (Community) en Justin Roiland als een parodie op de Back To The Future-films, gaat over Rick en Morty, die ook reizen in de tijd. Maar nog veel vaker gaan ze naar andere dimensies, waar levende pizzapunten mensen als afhaalmaaltijd bestellen, of de mensheid veranderd is in monsterlijke kannibalen, of waar de rollen tussen mensen en honden zijn omgedraaid.