Ondanks alle grote woorden en goede bedoelingen van regisseur Barbet Schroeder weet de thriller Murder by Numbers weinig toe te voegen aan de eerdere films die op de beruchte Leopold & Loeb-moordzaak gebaseerd zijn. Iets wat door de bescheiden dvd-uitgave nog eens onderstreept wordt.
De
inmiddels 61-jarige Barbet Schroeder (Barfly, Single White Female) ziet zichzelf
graag als avonturier, zo bekende hij mei vorig jaar op het festival in Cannes.
Zelfs in Hollywood, waar de in Teheran geboren zoon van een Duitse geoloog sinds
1987 werkt, wil hij 'onbekende gebieden onderzoeken en met verschillende
technieken en vertelstructuren werken.'
Onbekende gebieden? Dat is
toch moeilijk te rijmen met het verhaal van de psychologische thriller Murder by
Numbers, de film die hij destijds in Cannes kwam presenteren. Murder by Numbers
is een eigentijdse variatie op de beruchte Leopold en Loeb-moordzaak uit 1924,
toen twee rijkeluiszoontjes - als experiment - een moord pleegden, alleen om te
kijken of ze er ongestraft mee weg konden komen.
Niet bepaald onbekend gebied, want gerenommeerde makers als Alfred Hitchcock (Rope, 1948), Richard Fleischer (Compulsion, 1959) en Tom Kalin (Swoon, 1992) gingen Schroeder voor. Het beste wat je over Murder by Numbers kan zeggen is dat het een goed gemaakte genrefilm is.
Een speciale behandeling van de film is er ook niet op de Nederlandse dvd die Warner Bros nu van de film uitbrengt. Slechts twee extra's: een trailer en een commentaartrack van Schroeder en editor Lee Percy. Die commentaartrack is wel aardig, maar veel voorbeelden van de 'onbekende gebieden , verschillende technieken en vertelstructuren' waar de regisseur in Cannes op doelde krijgen we niet te horen.
Wel wordt keer op keer uitgelegd dat er voor een bepaalde scène drie camera's tegelijkertijd draaiden. Zodat de acteurs beter bij de les bleven en er achteraf bij het monteren uit drie shots gekozen kon worden. Interessant, maar na twee keer begrijp je het wel.
Opmerkelijk is de bekentenis dat veel scènes waarin de motieven van de jongens uitgelegd worden, tijdens de montage sneuvelden. Lee Percy flapt eruit dat dat was omdat ze maar niet slaagden duidelijk te maken wat die motieven waren, maar wordt gelijk door Schroeder gecorrigeerd; ze sneuvelden omdat hij wilde dat het publiek zijn eigen mening zou vormen.
Over de (vermeende) homoseksualiteit van de jongens - nog zo nadrukkelijk aanwezig in Swoon - zwijgen Schroeder en Percy als het graf. De suggestie zit, hoe verstopt ook, wel in de film. Wellicht worden we geacht ook daar onze eigen mening maar over te vormen.
Dat Schroeder, zodra hij zich aan de zelfcensuur in Hollywood weet te ontworstelen, tot grootse zaken in staat is bewees hij met zijn vorige film, La Virgen de los sicarios (2000). Deze Frans-Colombiaanse, geheel op video geschoten low budget-productie neemt ons mee naar de stad Medellín, het Colombiaanse centrum van misdaad en cocaïne. Begin februari zal A-film de film, die de Nederlandse bioscopen nooit gehaald heeft, op dvd uitbrengen.
Beeldformaat: 1.85:1
Geluidsformaat: Dolby
Digital 5.1 (Engels)
Ondertiteling: Nederlands, Engels, Arabisch, Frans,
Duits, Spaans, Italiaans
Duur: 116 minuten (hoofdfilm)
Distributeur
: Warner Bros.