We Built This City on Rock and Roll van Starship is volgens diverse recente polls het meest onuitstaanbare liedje uit de popgeschiedenis. Ook hoog genoteerd: nummers van Bon Jovi, Van Halen, Europe, Def Leppard en Extreme. Wees dus gewaarschuwd: in de musical Rock of Ages worden ze gevierd alsof het tijdloze meesterwerken betreft.

De setting: de Sunset Strip in Los Angeles, 1987. Aspirant supersterren Drew (tv-acteur Diego Boneta) en Sherrie ( Julianne Hough, uit diverse zang- en dansfilms) ontmoeten elkaar in de ooit legendarische rockclub The Bourbon Room van eigenaar Dennis Dupree ( Alec Baldwin). Het is liefde op het eerste gezicht, die, zoals dat gaat, al gauw wordt bedreigd door misverstanden, ego’s en domme beslissingen.

Rond de centrale romantiek spelen diverse subplots, zoals die over pretentieuze rockster Stacee Jaxx ( Tom Cruise) en een hitsige Rolling Stone-journaliste ( Malin Akerman), over de conservatieve burgemeestersvrouw ( Catherine Zeta-Jones) die The Bourbon Room wil sluiten, en over de gedesillusioneerde uitbaatster van een naburige stripclub ( Mary J. Blige). Maar in wezen doen de verhaallijnen er weinig toe, die dienen slechts als kapstok voor de vele musicalnummers, alle afkomstig van een willekeurige Greatest Rock Hits of the Eighties-verzamelaar.

Rock of Ages is een verfilming van de gelijknamige Broadway-hit, en valt als zodanig geheid in de smaak bij liefhebbers van eerder musicalfilms als Chicago, Mamma Mia! en Hairspray – niet de cultklassieker van John Waters, maar de variant uit 2007, ook van regisseur Adam Shankman. Daarnaast moet de film een feest zijn voor nostalgiefreaks die graag hard meeblèren tijdens eighties-avondjes in discotheken.

Maar ja, hoe opzichtig je er ook bij knipoogt, Foreigner blijft Foreigner en More Than Words blijft More Than Words. ‘Fout hè,’ grinniken de makers terwijl ze vol overtuiging meespelen op de luchtgitaar. Voor alle kijkers die zich kunnen vinden in die slechtste-nummers-aller-tijden-lijstjes, blijft de prominente soundtrack een verzoeking.

Toch staat er net voldoende tegenover: de evidente lol van de acteurs werkt aanstekelijk. Niet zozeer in het geval van hoofdrolspelers Boneta en Hough, die net zo goed hadden kunnen optreden in een aflevering van High School Musical, maar Tom Cruise is verrassend leuk als over het paard getilde mix van Robert Plant, Steven Tyler en Axl Rose. Zo gekweld kermen als die zangers lukt hem niet, maar zijn stem komt een heel eind. En vanaf de zijlijn zorgen Alec Baldwin, Russell Brand en Paul Giamatti voor leuke intermezzo’s.