Dat zoiets niet per definitie een Vanishing oplevert (George Sluizers
stompzinnige Hollywood-remake van zijn eigen, briljante thriller
Spoorloos), bewijst David Fincher met zijn versie van The Girl With the
Dragon Tattoo, deel 1 in de Millennium-trilogie.
De film ziet er
adembenemend mooi uit, zoals je verwachten mag van de visuele kunstenaar Fincher
(Se7en,
Fight Club). Hij duurt ruim tweeënhalf uur, maar is geen seconde te lang.
Met dank aan het strakke script van Oscarwinnaar
Steve Zaillian (Schindler’s List), die veel dood vlees uit het boek wegsneed
. Hij heeft vooral aan het einde gesleuteld, waardoor de film, in tegenstelling
tot Larssons boek en de Zweedse film, niet meer eindeloos doorgaat na de
eigenlijke ontknoping.
Bovenstaande ingrepen zijn belangrijk, maar
de echte vergelijking met de Zweedse filmversie is natuurlijk die tussen
actrices Rooney Mara en
Noomi Rapace. Mara had de moeilijke – volgens sommigen onmogelijke – taak in
de voetsporen te treden van de Zweedse Rapace, die een internationale ster werd
dankzij de films. Rapace maakte zo veel indruk als de biseksuele computerhacker
Lisbeth Salander, dat ze nu te zien is in allerlei grote Hollywoodfilms (o.a.
Sherlock Holmes: A Game of Shadows en Prometheus, de Alien-prequel van Ridley
Scott).
Na het zien van Mara’s versie van Lisbeth Salander, is er
maar een conclusie mogelijk: Rapace is goed, maar het personage Salander is
groter dan één actrice. De onbekende Mara, die een bijrolletje speelde in
The Social Network, weet Salander kwetsbaarder en tegelijk nog harder te
maken dan Rapace. En met haar asymmetrisch geknipte haar en gebleekte
wenkbrauwen, ziet ze er ook nog beter uit.
In het eerste deel van de
Millennium-trilogie neemt Salander het samen met journalist Mikael Blomkvist op
tegen neonazi’s, seriemoordenaars, corrupte advocaten, politie en justitie, en
het grootkapitaal. Blomkvist wordt gespeeld door Bond-acteur
Daniel Craig, die als enige acteur in de film zonder Zweeds accent spreekt.
Het is een feit waar in veel recensies op gewezen wordt, maar in de film sta je
er niet lang bij stil. Het is allang mooi dat Hollywood niet besloot de film
naar Amerika te verplaatsen. Alle personages heten hetzelfde als in de boeken en
ook de locaties zijn dezelfde.
De film is in Amerika half december
in première gegaan. De bezoekcijfers vallen iets tegen (de film is de honderd-
miljoen-dollargrens nog niet gepasseerd), maar Sony heeft toch besloten delen 2
en 3 uit de trilogie te gaan verfilmen. Uiteraard met Mara en Craig in de
hoofdrollen. Het is alleen niet zeker of Fincher weer gaat regisseren. Het is
ergens te hopen dat hij bedankt voor de eer. Deel 1 is het beste van de trilogie
, en Fincher heeft daar nu zijn stempel op gedrukt. Laat andere, mindere
regisseurs het stokje maar overnemen, dan kan hij weer een nieuwe Fight Club
maken, of Zodiac, of Social Network…
Na wereldwijd meer dan zestig miljoen verkochte boeken van Stieg Larssons Millennium-trilogie en drie populaire Zweedse films, werd het natuurlijk tijd voor de onvermijdelijke Engelstalige remake.