Scrooged!

Op zijn 78ste speelt Clint Eastwood de oude versie van veel van de iconische personages waarmee hij bekend is geworden. Een oude, zeer chagrijnige man die het liefst met rust gelaten wordt. Hij is een veteraan van de Korea-oorlog, dus als er een Koreaans gezin naast hem komt wonen, is hij niet bepaald gastvrij tegenover hen. Tot hij de zoon van de familie, tegen zijn wil in, beter leert kennen.

Het concept van St. Vincent lijkt erg op dat van Gran Torino, maar dan iets lichter van toon. Deze keer is het Bill Murray die met zijn blik bloemen kan laten verwelken. Ook hij krijgt te maken met nieuwe buren . En weer is het het zoontje dat onvermoede altruïstische neigingen oproept in een oude verstokte man.

Bill Murrray is blijkbaar uitermate geschikt voor de Scrooge-rol, want ook in Groundhog Day speelt hij een chagrijnige man die  door de omstandigheden langzaam ontdooit. Nu niet dankzij een buurjongetje, maar dankzij een marmot. En hij doet er heel wat langer over om zijn les te leren. (Driemaal scheepsrecht: in 1988 speelde Murray ook nog de hoofdrol in Scrooged.)

Om de een of andere reden lijken jongetjes het beste in staat verbitterde mannenharten te raken, want ook Hugh Grants egocentrische personage draait volledig bij nadat een kleine bemoeial met grote problemen in zijn leven komt. Voorspelbaarder en aanzienlijk zoeter dan Gran Torino en St. Vincent, met Hugh Grant die - Scrooge-variant of niet - toch altijd gewoon weer Hugh Grant speelt. Ondanks dat een vermakelijke film.

Een van Pixars meesterwerkjes laat zien dat het archetype van de chagrijnige oude man niet zo begonnen is. Het zijn de gebeurtenissen in zijn leven, zijn ervaringen, die hem zo maken. In de sublieme eerste tien minuten van die film krijgen we te zien hoe het de oude man in zijn leven vergaan is. En daarna is het weer de ongewenste aanwezigheid van een jongetje, die hem langzaam doet ontdooien.

In de kerstfilm-aller-kerstfilms is James Stewart niet zozeer een oude chagrijn, maar wel een man met problemen. Op kerstavond staat hij op het punt zich van het leven te beroven wanneer een engel hem (en ons) fragmenten uit zijn verleden laat zien. Maar ook wat er van de mensen in zijn omgeving zou zijn geworden als hij nooit bestaan had. ‘Strange, isn't it? Each man's life touches so many other lives. When he isn't around he leaves an awful hole, doesn't he?’ De ultieme feelgoodfilm.

The Family Man is eigenlijk de moderne versie van It’s a Wonderful Life. Met Nicholas Cage in plaats van James Stewart. Op een dag wordt hij wakker in een parallel universum. Hij is getrouwd met 'the one that got away'. Deze blik op een alternatief leven inspireert hem om zijn huidige leven te veranderen. Zijn eerste goede daad: het terugwinnen van zijn toekomstige vrouw.

Voordat Matthew McConaughey begon met echt acteren in kwaliteitsproducties, was er een lange lijst van romcoms. Zo speelt hij in deze komedie een op seks beluste bon vivant die zijn broer er van wil weerhouden te trouwen. Dan verschijnt zijn dode oom die voorspelt dat er drie geesten op bezoek zullen komen. Eigenlijk een klassieke Scrooge, maar dan in een romantisch Hollywood- feelgoodjasje.

Scrooge, maar dan 180 graden gedraaid. In de serie Blackadder van en met Rowan Atkinson hebben we vier telgen van de familie Blackadder leren kennen, allemaal even harteloos en egoïstisch. In deze variatie op A Chistmas Carol leren we het witte schaap uit de familie kennen. Een goedgevige man man die alles over heeft voor anderen. De geesten die hem bezoeken laten hem zien dat hij daarmee op het verkeerde pad is.

Scrooge, maar dan 180 graden gedraaid. In de serie Blackadder van en met Rowan Atkinson hebben we vier telgen van de familie Blackadder leren kennen, allemaal even harteloos en egoïstisch. In deze variatie op A Chistmas Carol leren we het witte schaap uit de familie kennen. Een goedgevige man man die alles over heeft voor anderen. De geesten die hem bezoeken laten hem zien dat hij daarmee op het verkeerde pad is.