Drie niet te missen films op het Leiden International Film Festival

Een café-eigenaar ontdekt dat hij via zijn televisie twee minuten in de toekomst kan kijken. Hij nodigt een aantal vrienden uit het om wonder te aanschouwen, maar door hun bemoeienis loopt de situatie volledig uit de hand. Inventieve, charmante en zeer geestige lowbudget sciencefictionfilm van een Japans toneelgezelschap, die ogenschijnlijk in één take werd opgenomen. Dat maakt de film enorm repetitief – want alles gebeurt twee keer, op het tv-scherm en in het ‘heden’ – maar steeds weer komen de makers met een nieuwe briljante wending op de proppen. Blijf vooral zitten tijdens de aftiteling, waarop te zien is hoe de film gemaakt werd (met een zeer kleine crew en slechts één iPhone als camera).

Drie tieners worden door een goede vriend meegenomen naar een prostituee om ontmaagd te worden. De plot van deze indrukwekkende debuutfilm uit Libanon is verder redelijk rechttoe-rechtaan, maar de vorm is bijzonder: via innerlijke monologen vertellen zowel de vier jongens als toevallige passanten over hun angsten, verlangens en hun toekomst (inclusief de wijze waarop ze uiteindelijk zullen sterven). Regisseur George Peter Barbari bereidde zich jarenlang voor met de vier hoofdrolspelers, die samen opgroeiden. Dat is terug te zien in de chemie en de natuurlijkheid van hun spel, al waren ze door de lange aanloopfase (veroorzaakt door geldgebrek) eigenlijk al te oud om tieners te spelen.

Mass toont de nasleep van een tragedie die de levens van twee echtparen op verschillende manieren beïnvloedt. Debuterend regisseur en acteur Fran Kanz levert een pijnlijk en hartverscheurend kamerspel af, dat zich bijna volledig afspeelt in een achterkamer van een lieflijk kerkje. Langzaamaan ontvouwt zich een indringende kijkervaring over het verdriet, de onmacht, pijn en complexiteit die komt kijken bij rouw en de schier onmogelijke verwerking daarvan. Weergaloos spel van Jason Isaacs, Martha Plimpton, Ann Dowd en Reed Birney maakt dat hun zoektocht naar antwoorden, vergiffenis en verzoening altijd invoelbaar en oprecht is. Ging in première op Sundance, kreeg lovende kritieken en won meerdere prijzen op verschillende internationale filmfestivals.