Oscarwinnaar Colette: hartverscheurend verhaal over verlies en leed

Dat de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog nooit en te nimmer vergeten mogen worden maakt de met een Oscar bekroonde korte documentaire Colette opnieuw duidelijk. De film, opmerkelijk genoeg geproduceerd voor een virtual reality-game, vertelt het verhaal van de inmiddels 92-jarige Franse Colette Marin-Catherine, die samen met haar broer actief was al verzetsstrijder in de oorlog. Na 74 jaar bezoekt zij het concentratiekamp waar haar broer werd opgesloten en uiteindelijk overleed. 

Angst om oude wonden open te rijten weerhield Colette er altijd van om kamp Mittelbau-Dora opnieuw te bezoeken. Dat verandert wanneer ze de jonge geschiedenisstudente Lucie leert kennen, en zij samen besluiten alsnog het voormalige kamp te bezoeken om herinneringen op te halen aan de broer van Colette.

Verteld vanuit het perspectief van iemand die weinig verdriet heeft verwerkt en tot op de dag van vandaag wordt achtervolgd door pijnlijke herinneringen uit het verleden, levert dat een prachtig en kwetsbaar portret op. Tekenend is de hartverscheurende herinnering aan haar moeder die al 74 jaar in het geheugen van de hoogbejaarde verzetsstrijder staat gegrift: haar moeder had liever gewild dat Colette was opgepakt in plaats van haar zoon. 

Wat dat betreft is het logisch dat de 25 minuten durende documentaire in de prijzen is gevallen. De pure emoties van deze bijzondere 92-jarige verzetsheldin gaan door merg en been en laten waarschijnlijk geen enkele kijker onberoerd. Helemaal wanneer blijkt dat jongeling Lucie en senior Colette elkaar perfect aanvullen, steunen en de band tussen de twee uitgroeit tot iets magisch.