Er zijn van die acteurs die nauwelijks echt hoeven te acteren en alsnog overtuigen in de rollen die ze vertolken; spelers die met een bepaald soort charisma en achteloosheid voor de camera verschijnen, en schijnbaar moeiteloos verdwijnen in hun personages. Het jonge talent Samuel Reurekas (2003) behoort tot die categorie, en speelt een overtuigende hoofdrol in Wheelie, een van de betere Telefilms van dit jaar.
Reurekas vertolkt Reza, een 21-jarige Haagse skater die het leven neemt zoals het komt. Met zijn toekomst houdt hij zich nauwelijks bezig, veel liever vult deze roekeloze levensgenieter zijn dagen met blowen, skateboarden en rondhangen met zijn vrienden – wat op aanstekelijke wijze in beeld wordt gebracht in een bruisende, videoclipachtige montage aan het begin van de film. ‘Mijn zoon leeft in het moment,’ zegt zijn moeder (een sterke rol van Malou Gorter) over hem. ‘Mijn moeder leeft in angst,’ kaatst Reza terug.
Terwijl sommige van zijn vrienden beginnen aan hun nieuwe studies, besluit Reza op reis te gaan naar Thailand. Daar wachten hem een hoop feestjes, nieuwe vrienden en zoenpartijen, maar op een dag gaat het helemaal mis, wanneer hij stomdronken op de scooter stapt en wordt geschept door een auto. Bij het ongeluk loopt Reza een dwarslaesie op, en raakt hij verlamd vanaf zijn navel. Terug in Nederland moet hij wennen aan zijn nieuwe situatie en is hij voor het eerst gedwongen om serieus na te gaan denken over zijn toekomst.
Regisseur van de tragikomische coming-of-agefilm is Isis Cabolet (1986), die het scenario baseerde op het verhaal van haar broertje. Cabolet is afgestudeerd actrice – naast toneelstukken speelde ze in verschillende Nederlandse films en series, zoals Lucia de B., Spangas en De gelukkige huisvrouw - maar liet vorig jaar al zien dat ze ook ambities heeft achter de camera, toen ze meeschreef aan het met een Gouden Kalf bekroonde scenario van Dit is geen kerstfilm (2024).
Ook regisseren gaat haar goed af, zo blijkt nu, want Wheelie is innemend, grappig en wordt verteld met veel gevoel voor drama, stijl en timing. De dialogen voelen heel natuurlijk – wat eerder uitzondering is dan regel bij Telefilms – en het acteerwerk is evenzo naturel en authentiek. Als kijker ga je gemakkelijk van de personages houden, omdat het overtuigende spel van de acteurs en het goed geschreven script de affectie tussen hen voelbaar maakt.
Bovendien valt te prijzen dat de film qua toon vrij luchtig blijft: waar de meeste dramafilms over heftige ongelukken al snel overdreven sentimenteel worden, is Wheelie eerder komisch, zonder dat de ernst van Reza’s ongeluk wordt gebagatelliseerd.
‘Hij heeft me geleerd dat je een prachtig, vol en betekenisvol leven kunt leiden, ook als je benen niet meer werken,’ zei Cabolet over haar broer in gesprek met In de buurt Den Haag. ‘Wheelie is geen tranentrekker, maar een coming-of-ageverhaal over een jongen die ondanks grote tegenslagen een geweldig leven leidt.’
Het mooi gedoseerde drama, het sterke acteerwerk en de natuurlijke dialogen maken van Wheelie een van de beste Telefilms van het jaar.