Netflix-tips: Life of Brian en Spotlight

In 1994 las Nelson Mandela tegenover het zojuist verkozen parlement een gedicht voor, 'The Child (who was shot dead by soldiers in Nyanga)'. De schrijfster, Ingrid Jonker (1933-1965), wordt beschouwd als een van Zuid-Afrika's meest vooraanstaande dichters. Deze ambitieuze, fraai gefotografeerde, Engelstalige biopic schildert Jonker af als een emotioneel wisselvallige bohemienne die worstelt met werk, Apartheid, drank, minnaars en haar racistische en hardvochtige vader. Gouden Kalveren voor beste film, de montage van Sander Vos en hoofdrolspeelster Carice van Houten.

Luchtig drama is losjes gebaseerd op de ervaringen van hoofdrolspeler en producent Channing Tatum, die vóór zijn Hollywooddoorbraak een jaartje de kost verdiende als stripper. De stripacts zijn aanstekelijk sleazy vastgelegd door veelzijdig regisseur Soderbergh, en knap uitgevoerd door Tatum en een aalgladde Matthew McConaughey. Behalve als danser overtuigt Tatum ook als acteur, al had de film wel iets verder mogen inzoomen op de tweestrijd van zijn Magic Mike, die stiekem droomt van een burgerlijk bestaan als meubelmaker.

Brian Cohen (Graham Chapman) wordt geboren in Bethlehem op dezelfde dag als zijn buurjongetje Jezus. Geen wonder, dus, dat hij later wordt gezien als Messias. Hij ontkent de verlosser te zijn, maar een van zijn volgelingen weet: 'Only the true Messiah denies His divinity.' Ook de leden van het People's Front of Judea blijken lastige vrienden. Lang werd de zeer grappige en zachtmoedige film door streng gelovige christenen beschouwd als godslasterlijk, pas in 2009 mocht de film bijvoorbeeld voor het eerst worden vertoond in Aberystwyth, Wales.

Voortreffelijk docudrama over het Spotlight-team van kwaliteitskrant The Boston Globe, dat in 2002 in een reeks geruchtmakende artikelen het stelselmatig verzwijgen door de katholieke kerk van seksueel misbruik in parochies in Boston bekend maakte. Regisseur Tom McCarthy houdt in Spotlight de emoties zo veel mogelijk op afstand. In deze film geen gruwelijke details van de misstanden of beelden van konkelende kerkvaders; McCarthy zoomt in op de journalisten en op hun noeste arbeid. En door deze nuchtere, bijna zakelijke benadering wordt de film alleen maar aangrijpender. Oscars voor Beste Film en script.

Bekijk hier een interview met regisseur McCarthy en acteur Mark Ruffalo (vanaf 02:50)

God is een zeemeeuw. Tenminste, daar lijkt het sterk op in haaienfilm The Shallows, die meer gemeen heeft met Gravity (waarin astronaute Sandra Bullock de zin van het leven moest terugvinden) dan met de moeder aller haaienfilms, Jaws. De fraaie, langbenige Nancy (gespeeld door de fraaie, langbenige Blake Lively) gaat na de dood van haar moeder surfen op geheim plekje in Mexico. Daar zwemt ook een grote killerhaai rond, die haar koste wat kost wil opeten. Gelukkig zit ze (zolang het eb is) veilig op een rots, waar ze steun vindt bij de eerder genoemde zeemeeuw.