Netflix-tips: The Darjeeling Limited en Elser

Drie van elkaar vervreemde broers reizen per trein door India. Control freak Francis plande de reis tot op de minuut. Tot irritatie van Peter en Jack, die eigenlijk vooral meegaan om hun lastige thuissituaties te ontvluchten. The Darjeeling Limited is een typische Wes Anderson-film: maf, met niet al te veel plot, maar des te meer droogkomische situaties. Mooi rolletje van Amara Karan als een treinjuffrouw in klassieke sari met moderne mores. Een sfeervolle, kleurrijke, grappige film, die zo nu en dan ook weet te ontroeren.

Dertien minuten te laat ging de zelfgemaakte bom van meubelmaker Georg Elser in 1939 af, die hij in de Bürgerbräukeller in München had achtergelaten om Adolf Hitler en zijn gevolg te doden. Kort daarna werd hij aan de Zwitserse grens aangehouden, om later in concentratiekamp Dachau te worden geëxecuteerd. Der Untergang-regisseur Hirschbiegel presenteert Elser als rokkenjager, muzikant en vrije geest, contrasterend met het voorheen dominante beeld van de verwarde mopperaar uit Zwaben. Een liefdevol en intelligent portret van een miskende verzetsheld.

Sean Connery, Dustin Hoffman en Matthew Broderick spelen grootvader, vader en zoon die gezamenlijk een inbraak beramen. De (spannende) klus doet er eigenlijk niet zoveel toe. Het gaat Lumet om de soms moeizame verhouding tussen drie generaties sympathieke criminelen. Connery is het leukst. Hij spot met smaak over de lengte van zijn zoon (Hoffman is een 'onderdeurtje'), hij geeft kleinzoonlief college over het verschil tussen legale en moreel verwerpelijke diefstal (van andermans ellende profiteer je niet) en hij vertelt tussen de bedrijven door over het vrolijke, semi-criminele verleden.

Al snel nadat een gezinnetje een nieuwe woning heeft betrokken, krijgt een van de zoons een ongelukje en raakt, volkomen onverwacht, in coma. Artsen staan voor een raadsel. Is er een bovennatuurlijke oorzaak? Insidious begint als doorsnee formulefilm, maar regisseur Wan zet zijn publiek steeds weer slim op het verkeerde been. Hij was eerder verantwoordelijk voor de grove martelpornofilm Saw, maar houdt zich hier gelukkig in: de film jaagt je nog steeds de stuipen op het lijf, maar nu met subtielere traditionele schrikeffecten. Er kwamen niet onaardige vervolgfilms.

Verfilming van de gelijknamige bestseller van neurowetenschapper Lisa Genova registreert de geleidelijke desintegratie van het titelpersonage door vroegtijdige dementie. Alice (Julianne Moore kreeg een Oscar voor de rol), gelukkig getrouwd, met drie volwassen kinderen en een mooie wetenschappelijke carrière, zal langzaam verdwijnen. De vraag is: hoe lang is ze Alice nog? Moore speelt fantastisch en de film laat de kijker door slimme montage en tijdsprongetjes haar gevoel van verwarring ervaren.