Netflix-tips: Goodfellas en Train to Busan

Witte pakken, brandschone privéjets en schimmige zaken: regisseur Brad Furman (The Lincoln Lawyer) verfilmt met The Infiltrator het wonderlijke levensverhaal van Robert Mazur, die als undercoveragent in de jaren tachtig de witwaspraktijken van Pablo Escobar wist te ontrafelen. Strakke, spannende – en ook nogal voorspelbare – misdaadfilm waarin de drugsbazen en corrupte bankiers ondanks de talloze koelbloedige moorden nooit helemaal onsympathiek worden. Titelheld Mazur wordt met verve gespeeld door Bryan Cranston, die net als in Breaking Bad laat zien te floreren in een dubbelrol.

Een gelikte thriller over de verdorvenheid die kan schuilen achter een keurige buitenkant, laat dat maar over aan de maker van Se7en, Fight Club en House of Cards. In deze verfilming van de gelijknamige bestseller van Gillian Flynn (die ook het scenario schreef) speelt Ben Affleck een geliefde bewoner van een rustig stadje, die steeds meer wordt gewantrouwd nadat zijn vrouw (Rosamund Pike) spoorloos verdwijnt. Het verhaal, vol wendingen en bijtende humor, wordt allengs onzinniger, maar is subliem verteld, met regisseur David Fincher in topvorm en perfect gecaste hoofdrolspelers. Tweeënhalf uur gitzwart topvermaak.

Al zolang hij zich kan herinneren wil Henry (Ray Liotta) een gangster worden. En vanaf zijn zestiende mag hij inderdaad aan de slag bij de Italiaanse maffia-familie de Luccheses. Zijn carrière loopt voorspoedig. Martin Scorsese luisterde als jochie graag naar de sterke en grappige verhalen die gangsters in de New Yorkse buurt waarin hij opgroeide op straathoeken vertelden. Zijn sublieme Goodfellas baseerde hij op de biografie van de echte Henry Hill. Robert De Niro had intensief contact met Hill om te bestuderen hoe zijn personage, een collega van Henry, handelde, liep en sprak. En zo viel alles perfect op zijn plek. Uitbundig, virtuoos en grimmig misdaadepos.

Lees ook dit profiel van Martin Scorsese, waarin het onder meer over de iconische Copacabana-scène uit Goodfellas gaat

Verfilming van het wereldberoemde boekje De kleine prins is geslaagd juist omdat het geen letterlijke verfilming is, maar een vernuftige raamvertelling. Waarin een oude piloot in een fantasieloze, grijze wereld op zoek is naar iemand aan wie hij het verhaal van de kleine prins kan vertellen. Die vindt hij als een klein meisje en haar moeder naast hem komen wonen. Moderne computeranimatie wordt afgewisseld met ouderwetse stop-motion, wat wonderwel werkt. Als er al iets is aan te merken, is dat het wat al te avontuurlijke einde, waarin de poëzie van het begin te makkelijk wordt opgegeven voor een spannend slot.

Eerste live-actionfilm van animatieregisseur Yeon Sang-ho (The King of Pigs, The Fake) is vervolg op zijn eigen Seoul Station (2016), waarin een virus mensen in zombies verandert. In Train to Busan volgen we de aan zijn werk verslaafde zakenman Seok-woo (Gong Yoo), die met zijn dochtertje in hogesnelheidstrein richting Busan zit wanneer om hem heen de pleuris uitbreekt. Train to Busan is een heerlijke achtbaanrit, waarin je onderweg ook nog rake dingen hoort over klassenstrijd, corruptie, modern ouderschap en (gebrek aan) mannelijkheid. Publieksprijs op het Toronto After Dark Film Festival.