Netflix-tips: Only Lovers Left Alive en Miasto 44

In het jaar 2035 lopen er veel robots door de straten. In hun computerbrein is een veiligheidsmaatregel ingebouwd: ze kunnen onmogelijk een mens kwaad doen. Als een belangrijke geleerde het leven laat is het dus ondenkbaar dat er een robot achter de moord zou zitten. Toch vertrouwt de technofobe rechercheur Spooner de machines voor geen meter. Deze vrije bewerking van een roman van sciencefictionschrijver Isaac Asimov blijft ondanks het intrigerende gegeven een beetje hangen in rechttoe rechtaan actiewerk. Maar I, Robot ziet er wel prachtig uit.

In de zomer van 1944 zijn de Russen al aardig in de buurt van Warschau. Poolse jongeren denken dat ze mooi een handje kunnen helpen door mee te doen met een opstand tegen de nazi's in hun hoofdstad. Onder hen de jonge Stefan, zijn lief Kama en haar blonde vriendin Biedronka. Een dag of drie tot de overwinning, denken ze. Het loopt anders. Na een relatief vrolijk en lieflijk begin wordt deze sterke oorlogsfilm steeds grimmiger. In de epiloog illustreert een tekst dat de inventief in beeld gebrachte gruwelen nauwelijks overdreven zijn. De drie jonge hoofdrolspelers zijn uitstekend.

De 'lovers' in deze ultra-relaxte vampierfilm heten - niet toevallig - Adam en Eve en zijn de hoeders van cultuur en goede smaak. Bloed zuigen ze allang niet meer uit nekken ('So fucking 15th century!'), maar scoren ze via een contact bij de bloedbank. De eigenzinnige Amerikaanse regisseur Jim Jarmusch gebruikt de al eeuwen durende liefde tussen deze vampiers voor een heerlijk verhaal over liefde, verval, en bovenal kunst.

Lees ook het interview met Tilda Swinton over de film

Tom Hanks speelt de brave goedzak Viktor Navorski, afkomstig uit een fictieve Oostblokrepubliek, die na een politieke omwenteling in zijn moederland langdurig op een New Yorks vliegveld strandt. Daar ontpopt hij zich al snel als een intelligente, handige en charmante doorzetter. Om de tijd te doden bemoeit hij zich onder andere met het liefdesleven van stewardess Amelia (Catherine Zeta-Jones) en douanière Dolores (Zoe Saldana). Losjes gebaseerd op de geschiedenis van de Iraniër Mehran Nasseri, die van 1988 tot 2006 vastzat op een Parijs' vliegveld. De vormgeving is, zoals altijd bij Spielberg, onberispelijk.
 

Onderweg naar een hutje in het bos, waar ze een weekendje met seks en drugs willen opvrolijken, wordt de auto van een groep vrienden ingehaald door onguur uitziende hillbillies. En later, als de jongens en meiden besluiten om bloot te gaan zwemmen, ontdekt een meisje dat een van die inboorlingen ook nog staat te kijken. Ze gilt en valt flauw. Begrijpelijk: die rednecks zijn levensgevaarlijk, dat weet iedereen. Geestige, bloederige komedie speelt vrijelijk met de genreclichés. Vooral in het begin is dat grappig. Winnaar van de publieksprijs op het SXSW Film Festival.