Spacey had ze dan ook wat te bieden. Zijn 45 minuten durende voordacht gaf
blijk van inzicht en visie op de huidige praktijk van dramaproductie, die niet
langer gebonden is aan één platform. Zijn gepeperde uitspraken vlogen Twitter op
en koppen vandaag de Britse cultuurpagina’s. ‘Het succes van Netflix bewijst
dat de kijker de controle wil en de vrijheid.’ Als alles meteen en overal
beschikbaar is tegen een redelijke prijs, hoeven kijkers het niet meer te stelen
, voegde hij daar vanmorgen aan toe tijdens de Q&A. ‘Dit nieuwe model neemt een
flinke hap uit de piraterij.’
Zijn voordracht was meeslepend. Spacey
de spreker had hetzelfde uitgekiende ritme als Spacey de acteur in
House of Cards, de recente hit van Netflix die het bedrijf naar eigen zeggen
miljoenen nieuwe abonnees opleverde.
Met hun idee voor deze serie
, over het verworden Amerikaanse politieke klimaat, gingen Spacey, schrijver
Beau Williman en regisseur
David Fincher langs alle grote Amerikaanse zenders. Die wilden echter
allemaal eerst een pilot zien. Het drietal weigerde. ‘Niet uit arrogantie, maar
omdat we een verhaal wilden vertellen met complexe personages en relaties die
zich ontwikkelen door de tijd heen.’ Spacey bekritiseerde het ouderwetse pilot-
systeem, dat schrijvers dwingt alle personages uit te werken, willekeurige
cliffhangers te bedenken en in 45 minuten te bewijzen dat hun werk succesvol is
. ‘Vorig jaar werden 113 pilots gemaakt. 35 werden gekozen, 13 hernieuwd voor
een tweede seizoen, maar daarvan zijn er nu nog maar weinig over. De kosten zijn
tussen de 300 en 400 miljoen dollar. Dat maakt onze House of Cards-deal van
twee seizoenen voor 100 miljoen heel kosteneffectief.’
Wat vond
Washington eigenlijk van de manier waarop politici worden geportretteerd in de
serie, vroeg een Britse verslaggever vanmorgen in de zaal. 'Politici uit
Washington die ik leerde kennen tijden de opnames, zeiden me dat het dichterbij
de waarheid komt dan ooit tevoren.’
De kijker wil kwaliteit. Dat
kwaliteit aanslaat, illustreerde hij door de tijd te nemen om 17 titels op te
sommen van successeries van het afgelopen decennium, van The Sopranos tot Weeds
. ‘Gewoon goed is niet goed genoeg. Niemand wist dat hij een iPhone en een iPad
wilde, tot Apple ze ons in handen gaf. Wij moeten net zo innovatief zijn als
Steve Jobs. We moeten de kijker verrassen, grenzen verleggen en nieuwe dingen
aanbieden.’
Hij had wat te melden, Kevin Spacey gisteravond. We moeten talent koesteren, zenderbazen moeten ballen tonen en lang leve de huidige Golden Age van televisie – dat is in een notendop de strekking van zijn bevlogen MacTaggart Lecture, waar de festivalgangers massaal voor uitliepen.
‘De doelbewuste geniën die weten wat ze doen
– de
Lena Dunhams van onze wereld – daar gaat het om,’ aldus de acteur en
producent, die als artistiek leider van het Londense theater The Old Vic een
talentenklas oprichtte. ‘Als we jong talent nu niet binnenhalen, zijn we het
straks voorgoed kwijt in deze tijden van do-it-yourself en het woud van YouTube-
kanalen.’ Maar er staat meer op het spel: ‘Het gaat om onze maatschappij.
Cultuur is geen luxe, het is noodzaak. Verhalen vertellen helpt ons elkaar en de
issues van deze tijd te begrijpen.’
Als het talent eenmaal is
gevonden, het idee geboren en de serie in de lucht, moeten zenders geduld tonen
, bepleit Spacey. ‘Breaking Bad had een langzame start qua kijkcijfers; The
Sopranos kostte het bijna 4 seizoenen, en Seinfeld zelfs 5 jaar, voor de
kijkcijfers piekten.’