Op de castfoto van het eerste seizoen van Orange Is the New Black ontbrak ze nog, maar inmiddels is Carrie ‘Big Boo’ Black uitgegroeid tot een van de smaakmakers van de Netflixserie.

Dat Big Boo zo’n geliefd personage bij de makers en kijkers van Orange Is the New Black is geworden, heeft ze te danken aan een complex karakter vol tegenstellingen: dominant, competitief, egocentrisch, maar ook zorgzaam en beschermend. Ze heeft een uitgesproken mening en heeft bijtend sarcasme als humor: ‘Dit is deprimerender dan een Tori Amos coverband.’

Boo wordt gespeeld door actrice Lea DeLaria (1958), die al een paar decennia meedraait maar dankzij deze rol ook bij het grote publiek bekend is geworden. DeLaria was de eerste comédienne op de Amerikaanse televisie die openlijk ‘uit de kast’ was.

Haar gevoel voor humor heeft ze te danken aan de streng katholieke opvoeding die ze op school kreeg van nonnen, vertelde ze op de bank bij latenighttalkshow Conan . ‘Tegenwoordig word je aangeklaagd als je een kind slaat. Als ik huilend thuiskwam omdat ik een tik had gekregen kreeg ik er nog eentje bovenop omdat mijn moeder dacht dat ik het vast verdiend had. Dat was de Italiaanse manier van opvoeden. Ik bedacht dat als ik die nonnen aan het lachen kreeg, ze me waarschijnlijk niet meer zou slaan.’
 

Grappig werd ze, en in 1993 maakte ze haar televisiedebuut tijdens de talkshow The Arsenio Hall Show. ‘Het zijn de jaren negentig, het is hip om queer te zijn en ik ben een gróte pot.’ De uitspraak is kenmerkend voor de harde zelfspot van DeLaria, die niet bang is om getypecast te worden. In 1996 zat ze bijvoorbeeld in de Friends-aflevering ‘The One with the Lesbian Wedding ’. Ze speelde verder in talloze televisieseries, musicals en theaterstukken, en ze toerde internationaal met haar comedyshow.

Als jazzzangeres heeft DeLaria inmiddels zes albums op haar naam staan. Het laatste album, House of David, bestaat uit jazzcovers van nummers van David Bowie. ‘Het is mijn persoonlijke missie om bebopjazz terug te brengen in de homoseksuele gemeenschap ’.

Onvermogen
Na het derde seizoen van OITNB is DeLaria ineens een grote ster. Kantelpunt was een flashback van Boo in de serie. Flashbacks van belangrijke personages zijn sinds het eerste seizoen een vast onderdeel van OITNB. In het geval van Boo was het een kijkje in haar transformatie tot uitgesproken, hyperseksuele, op het eerste oog bikkelharde lesbienne met een klein hartje.

In de scène zien we Big Boo, of Carrie zoals ze dan nog wordt genoemd, als jong meisje. Ze heeft jongensachtige trekken, kort haar, draagt een wijde broek en dito T-shirt. Ze drijft haar moeder tot waanzin als ze weigert om een voor haar uitgekozen truttige jurk te dragen. Je ziet hoe ze wordt nageroepen op straat door mannen, te horen krijgt van andere lesbiennes dat ze er zelf om vraagt en ten slotte hoe ze geen afscheid mag nemen van haar stervende moeder omdat ze zich van haar vader eerst moet omkleden. Het is een indringend verhaal over het onvermogen van ouders (in dit geval conservatieve Amerikanen) die hun homoseksuele kinderen niet kunnen of willen accepteren, maar ook een kijkje in het leven als butch, een lesbienne met enigszins grove (of mannelijke) trekken.
 

Gedwongen
De geschiedenis van Carrie Black verschilt niet veel van die van haarzelf, vertelde DeLaria op een evenement van de Television Critics Association in 2015. Ze vond het verhaal zo herkenbaar dat ze de schrijfster van de serie, Lauren Morelli, opbelde en vroeg of ze ‘haar fucking dagboek had gelezen’. ‘Butches hebben een gedeelde levenservaring, en dat zag je allemaal terug in Boo’s achtergrondverhaal. Dat je wordt gedwongen om een jurk aan te doen. Pasen was een van de grootste hersenbrekers voor mij als kind. Ik was dol op al die chocolade en op paaseieren , maar ik wist dat ze me zouden dwingen om die verdomde jurk aan te doen. Dus verstopte ik me doodsbang onder mijn bed.’

Volgens DeLaria, die zelf vijf jaar geen contact had met haar ouders, is er één groot verschil tussen haar verhaal en dat van Boo: ‘Mijn ouders leerden het uiteindelijk. Ze luisterden naar me en werden mensen die begrepen hoe belangrijk het is dat ik me comfortabel kan voelen in mijn eigen lichaam. Dat ik me niet hoef te verontschuldigen voor wie ik ben. Zij gingen mij steeds beter begrijpen en vice versa, we hielden van elkaar en waren close tot ze allebei overleden. Helaas komt het verhaal van Boo nog veel te vaak voor. Véél te vaak.’

Het vierde seizoen van Orange is the New Black is vanaf 17 juni te zien op Netflx

Meer over Orange is the New Black