Volgens regisseur Ava DuVernay moet iedereen haar vierdelige miniserie When They See Us in zijn of haar eigen tempo kijken. Want sommige mensen, zo meent ze, hebben misschien wat adempauze nodig tijdens tussen de afleveringen. Een opmerkelijk kijkadvies in deze bingetijden.
Maar na een halve aflevering is duidelijk waarom. When They See Us vertelt het ware verhaal van vijf tienerjongens, vier Afro-Amerikaans, een Latino, die in 1989 werden beschuldigd, vervolgd én veroordeeld na een brute verkrachting van een witte vrouw in Central Park in New York. En dat is geen verhaal om gedachteloos te bingen.
Want de vijf jongens, Antron McCray, Kevin Richardson, Yusef Salaam, Raymond Santana en Korey Wise, die later door de media de ‘Central Park Five’ werden gedoopt, waren onschuldig. Ze waren zelfs niet eens in de buurt toen de verkrachting plaatsvond. En toch werden de tieners, die op dat moment tussen de 14 en 16 jaar oud waren, door de politie - zonder enig bewijs - vrijwel direct tot verdachten bestempeld, en vervolgens net zo lang verhoord en gemanipuleerd tot ze bekenden.
Hun bekentenissen waren onsamenhangend en ongeloofwaardig en hadden in een eerlijke wereld nooit toelaatbaar mogen zijn. Maar in Amerika is de wereld niet eerlijk voor jongens met een zwarte of bruine huidskleur. En daar draait DuVernay (Selma, 13th) niet omheen.