Je leest dit artikel uit de VPRO Gids gratis op VPRO Cinema. Wil je meer lezen over oa documentaires, podcasts en boeken? Neem dan een digitaal abonnement.
In de serie 'Losing Alice' wordt het leven van een 48-jarige filmmaakster op de kop gezet door een veel jongere versie van haarzelf.
cadeautje
Alice Ginor (Ayelet Zurer) was ooit een succesvol filmmaakster, bekend om haar grenzen opzoekende en erotisch geladen scripts. Nu is ze 48 jaar, moeder van drie jonge dochters en getrouwd met een van Israëls bekendste acteurs. In plaats van controversiële projecten, maakt ze commercials om hun mooie huis te betalen.
Ze is niet ongelukkig, eerder een ietwat ingedutte versie van wie ze ooit was. Tot ze op weg naar huis in de trein wordt aangesproken door de 24-jarige Sophie (Lihi Kornowski). De jonge, extraverte vrouw herkent Alice en zegt groot fan te zijn van haar werk. Alice is gevleid – en voelt zich een beetje ongemakkelijk als Sophie onthult dat ze haar seksuele ontwaking te danken heeft aan Alice’ werk en regelmatig mannen mee naar huis heeft genomen om een specifieke seksscène uit haar bekendste film na te spelen.
‘Ik wil dolgraag weten of wat in de film gebeurt, ook echt gebeurd is?’, vraagt Sophie met een twinkeling in haar ogen. ‘Alles begint met een stukje waarheid’, antwoordt Alice. Het is een gesprek dat veelbetekenend zal zijn in Losing Alice, een acht afleveringen tellende Israëlische psychologische thriller, geschreven en geregisseerd door Sigal Avin. Sophie heeft namelijk óók een script geschreven, met een nogal verontrustend einde. Hoeveel hiervan is verzonnen en hoeveel echt is gebeurd, zal Alice flink gaan bezighouden. Net als de jonge vrouw die het schreef.
‘Ze ziet er niet uit als iemand die kan schrijven’, zegt ze even later tegen man David (Gal Torren), die het script al toegestuurd heeft gekregen en de hoofdrol overweegt. ‘Het is een beetje pervers’, zegt hij. ‘Iets waarvoor jij zou gaan.’ Het script blijkt niet alleen goed, maar maakt ook de bewijsdrang en creativiteit los in Alice die lange tijd lagen te sluimeren. En als de gekozen regisseur plots lijkt verdwenen, besluit ze dat zij de film wil regisseren. Tegen de zin van David in, die het project wilde gebruiken om uit zijn eigen carrièresleur te komen.
Zoals de titel van de serie al impliceert, verliest Alice zich in het script en in het jonge, ongeremde meisje dat haar aan haar oude zelf doet denken. Die obsessie lijkt geheel wederzijds, al is niet helemaal duidelijk wat Sophie precies van Alice wil. En ook van Alice, erg sterk gespeeld door Zurer, is vaak moeilijk af te lezen wat ze echt voelt of denkt. Deze onuitgesproken emoties, plus een aantal schokkende scènes die uit Sophie’s film lijken te komen maar ook een sprong in de tijd zouden kunnen zijn, maken dat Losing Alice prettig onvoorspelbaar en vooral intrigerend is.