The Rings of Power onderscheidt zich met visueel spektakel en sublieme muziek

De maanden augustus en september van 2022 kunnen de boeken in als een van de spectaculairste periodes uit de televisiegeschiedenis. Binnen een tijdbestek van enkele weken verschijnen namelijk een nieuwe Game of Thrones-serie (House of the Dragon), een nieuwe Lord of the Rings-reeks (The Rings of Power) én een nieuwe Star Wars-serie (Andor).

Daarmee doet het blockbustertijdperk zijn intrede op het kleine scherm. Toen Game of Thrones in 2019 ten einde kwam, begon voor streamingdiensten een peperdure zoektocht naar de nieuwe blockbuster die het gat van Thrones zou kunnen vullen. HBO probeerde het met Westworld en The Nevers, Netflix kwam met The Witcher en The Sandman, Apple stak miljoenen in See en Foundation, en Disney overlaadde ons met talloze nieuwe Marvel- en Star Wars-series. Toch slaagde geen van deze titels er uiteindelijk in het collectieve gevoel van urgentie op te roepen dat Game of Thrones in de jaren tien wél teweegbracht.

Het is de vraag of er überhaupt nog plaats is voor een blockbuster die het gesprek van de dag is nu het serieaanbod versplinterd is geraakt door de verschillende streamingdiensten. Maar desondanks proberen ze allemaal om boven het overvolle maaiveld uit te komen. En om te zien wat scoort hoef je alleen maar te kijken naar de bioscopen, waar Marvelfilms al jaren de dienst uitmaken. Deze films bieden de kijker vooral méér van hetzelfde, dat zich afspeelt in vertrouwde universums – een ijzersterke succesformule.

Het is dan ook niet verwonderlijk dat de twee grootste series van dit najaar voortborduren op bewezen successen. House of the Dragon is weliswaar een prequel van Game of Thrones, maar voelt in alle opzichten als een variatie daarop met meer middelen. Ook de gloednieuwe Amazonserie The Lord of the Rings: The Rings of Power neemt een populair universum als startpunt voor een potentieel succesnummer door terug te keren naar Middle-earth, de wereld van schrijver J.R.R. Tolkien, die door regisseur Peter Jackson op betoverende wijze werd verfilmd in een trilogie (2001-2003).

The Lord of the Rings – alom beschouwd als een van de succesvolste filmreeksen uit de geschiedenis – werd zowel door critici als door het grote publiek omarmd. De trilogie won maar liefst zeventien Oscars en bracht bijna drie miljard dollar op. Maar dat een franchise niet automatisch successen oplevert, bleek wel toen de gewraakte Hobbit-films verschenen. Het niveau van de originele trilogie werd geen moment aangetikt en de vraag of er eigenlijk wel meer te halen viel uit het Tolkienuniversum leek ineens erg gerechtvaardigd.

Maar in 2017 deed Amazon ineens een diepe greep in de buidel. De streamer spendeerde maar liefst 250 miljoen dollar (!) aan de televisierechten van The Lord of the Rings. Het budget voor het eerste seizoen ligt rond de 465 miljoen dollar en omdat de tweede reeks al was aangekondigd vóór de première werd de budgetgrens van één miljard dollar al overschreden voordat we überhaupt iets te zien hadden gekregen. Daarmee staat de The Rings of Power in één klap te boek als de duurste serie aller tijden. Toch moest Amazon deze stap wel een keer zetten, want streamingdienst Prime Video beschikt – los van een incidentele hit als The Boys – nog altijd niet over een écht lokkertje voor potentiële abonnees.

In de twee afleveringen die de pers vooraf kon bekijken, is het effect van die zak geld goed zichtbaar, want The Rings of Power is een van de adembenemendste series die ooit op het kleine scherm is verschenen. Kosten noch moeite zijn gespaard om Middle-earth geloofwaardig te maken en dat geldt voor vrijwel alles – van de kleding tot de muziek.

The Rings of Power speelt zich enkele duizenden jaren af vóór de gebeurtenissen in The Hobbit en The Lord of the Rings en draait in eerste instantie vooral om elf Galadriel (Morfydd Clark, in de films gespeeld door Cate Blanchett), die na de dood van haar broer heeft gezworen om wraak te nemen op Sauron, de bron van het kwaad in het Rings-universum. In Galadriels omgeving is men ervan overtuigd dat Sauron dood is, maar zij weigert dit te geloven en zet haar vergeldingsmissie – ondanks de relatieve vrede – voort. In de eerste afleveringen worden naast protagonist Galadriel wel erg veel personages en verhaallijnen geïntroduceerd, zodat het wel enige moeite kost om overzicht te houden – zeker voor kijkers die niet thuis zijn in Tolkiens wereld.

Toch kunnen de zorgen die vooraf leefden over de serie grotendeels overboord. The Rings of Power vertelt een eigen verhaal in een vertrouwd universum en onderscheidt zich met sterk acteerwerk, visueel spektakel en sublieme muziek. Soms is het resultaat zó overweldigend dat het spijtig is dat de reeks veroordeeld is tot het kleine tv-scherm, maar de tijd dat deze verhalen in de bioscoop werden verteld is nu eenmaal definitief voorbij. Achter de schermen zou zelfs al een plan klaarliggen voor ten minste vijf tv-seizoenen. Amazon gaat er volledig voor en lijkt niet voornemens de enorme berg fiches zomaar van de goktafel te halen.

En al wordt het televisielandschap tegenwoordig zelden meer gedomineerd door één blockbuster en is het de vraag of The Rings of Power de impact van Peter Jacksons filmreeks kan benaderen, Amazon Prime Video heeft nu wel eindelijk zijn grote vis te pakken.