Docu Crossfire Hurricane over de Rolling Stones gaat gevoelige onderwerpen niet uit de weg

Halverwege Crossfire Hurricane, we zitten dan begin jaren zeventig, zien we hoe Mick Jagger de vraag krijgt of hij niet wakker ligt van kritiek op de slechte invloed die uitging van The Rolling Stones. Helemaal niet, integendeel: ‘I think we’ve won.’ Even verderop memoreert Keith Richards, terugkijkend vanuit begin 21ste eeuw, hoe de Stones eerst jarenlang als een maatschappelijke dreiging golden, maar dat ze nu al jarenlang een gerespecteerde ‘institution’ waren.

Het was dus in het volste zelfvertrouwen dat Mick Jagger aan de jonge Amerikaanse regisseur Brett Morgen de opdracht gaf om een documentaire te maken bij het vijftigjarig jubileum van The Rolling Stones in 2012. Morgen kon ruimhartig putten uit beeld- en geluidmateriaal uit de kluizen van de band zelf – uiteraard onder toezicht van de Stones zelf.

Maar anders dan je in dit soort gevallen vaak ziet, is het resultaat níet zoetsappig, overmatig gefilterd of zwaar gekuist. We zien de bandleden in alle welverdiende glorie, maar ook als hoofdrolspelers in een verhaal vol moeizame episodes, problemen, conflicten en dramatiek. Met retrospectief commentaar van de (ex-)bandleden zelf, die gevoelige onderwerpen niet uit de weg gaan. Dit inclusief het ontslag uit de band in 1969 – en kort daarna diens verdrinkingsdood – van founding member Brian Jones; en inclusief Keith Richards’ jarenlange heroïneverslaving.

Wél bijna helemaal buiten beschouwing blijft de muziek van The Rolling Stones – alle focus ligt op het menselijk gebeuren binnen en rond de band. En als we begin jaren tachtig zijn aangeland, eindigt het verhaal abrupt, en voortijdig bovendien. Gelukkig is er goed nieuws voor wie geen genoeg kan krijgen van de geschiedenis van The Rolling Stones: op 30 juni keert in het Groninger Museum The Rolling Stones - Unzipped terug, de tentoonstelling die voorjaar 2021 voortijdig moest sluiten vanwege corona.