Alles komt goed: portret van jonge Eritrese vrouw die een betere toekomst nastreeft

Als een regisseur geeft de zeventienjarige Samrawit haar jongere zusje Muqat aanwijzingen: ze moet sneller rennen, alsof er echt mensen achter haar aan zitten. Bij een steile rivieroever vertelt Samrawit hoe ze jaren geleden op een andere oever met moeite door rul zand omhoogklom en draagt dan Muqat op zich in te leven in die situatie. Je begrijpt algauw dat dit geen luchtige scènes zijn die ze naspelen, maar toch omhelzen de zusjes elkaar af en toe lachend.

Die vrolijkheid blijkt bij Samrawit te horen, ondanks alles wat ze heeft meegemaakt. Ze was acht jaar toen haar vlucht vanuit het dictatoriale Eritrea begon, nu woont ze al een paar jaar in Nederland. In Alles komt goed portretteren Eefje Blankevoort en Lara Aerts deze energieke jonge vrouw die ambitieus een betere toekomst nastreeft.

De met veel gevoel gemaakte documentaire won onlangs op Idfa de prijs voor de beste jeugdfilm. Zonder dat het wordt benadrukt, weet de kijker dat er honderden andere meisjes of vrouwen als Samrawit moeten zijn die verschrikkingen hebben doorstaan en nu vol doorzettingsvermogen een nieuw leven willen opbouwen. Die niet telkens in migrantenklasjes geplaatst willen worden, maar contact willen hebben met Nederlandse leeftijdgenoten. Die groots willen uitpakken op hun achttiende verjaardag om hun onafhankelijkheid te vieren. Je gunt het Samrawit allemaal en wenst haar toe dat de verdrietige momenten niet zo zwaar zullen zijn.

Zusje Muqat heeft een zekere onbevangenheid over zich en haar accentloze Nederlands verraadt dat ze voornamelijk hier is opgegroeid. Aanvankelijk is het niet helemaal duidelijk waarom Samrawit haar zusje allerlei scènes laat naspelen. Pas aan het eind, in een prachtige scène, komt alles samen en kijken ze samen de toekomst in. Alles komt inderdaad goed.