Het is een spectaculair ontwerp, de Dolunay Villa (2019) die het wereldberoemde architectenbureau Foster & Partners in Turkije, aan de Egeïsche Zee bouwden. Het golvende houten dak, de kronkelende schuim-witte trap van Portugees kalksteen, de wafelvormige hal uitkijkend over de zee. En alles, zo maakt Art of Architecture duidelijk, werkelijk alles in de 1668 m2 grote villa is besproken, gemaakt naar de wens van de klant. ‘Een klant’ die zich niet druk maakte over het budget, zegt projectarchitect David Summerfield in de film, ‘een klant’ geïnteresseerd in kunst en architectuur, een ‘sensitief mens’ die met zijn vrouw intens betrokken was bij de totstandkoming.
De vraag die zich bij zoveel lofzang opdringt: wie is toch die bijzondere man, want in de film krijgt hij geen naam. Dat uit te vinden blijkt niet eenvoudig. De villa vormt onderdeel van een miljardenproject van een Kazachs vastgoedontwikkelingsbedrijf met belangen in Rusland. De eigenaren: ene Burak Öymen (zoon van een vooraanstaand Turks politicus) en een Kazachse vastgoedmogol, Serzhan Zhumashov, vriend van dictator Noersoeltan Nazarbajev (beide heren trouwens die veelvuldig figureren in de Panamapapers). Is het een van beiden? En zo ja, wie?