Paul McKinnon was veertien toen hij vlak voor zijn school geschept werd door een veel te hard rijdende politieauto. Hij overleed dezelfde dag. Zijn broertje Alex was destijds tien en idolaat van zijn grote broer. Dertig jaar later weet Alex alles nog van die traumatische dag; de begrafenis, het immense verdriet van zijn ouders en de lange juridische strijd om de schuld van Pauls dood. Maar van het leven daarvoor, met Paul, herinnert hij zich haast niets meer.
Alex wil zich niet alleen een dode, maar ook een levende broer herinneren. Daarom bespreekt hij in deze podcast met de mensen om hem heen wat de dood van Paul allemaal losmaakte. Ook probeert hij met hulp van een therapeut zijn geheugen op te frissen.
Sorry about the kid is geen gezellige podcast. Het is waarschijnlijk een van de zieligste verhalen die ik ooit heb gehoord. Het rauwe verdriet is zelfs dertig jaar later nog voelbaar door je koptelefoon heen. Toch is deze Canadese podcast een echte aanrader, omdat hij zo prachtig gemaakt en oprecht is. En omdat je net als Alex, hoop houdt dat je een klein stukje van de levende Paul terug kunt vinden.