Telkens als je denkt dat alle rare sektes nu wel hun eigen podcast hebben, duikt er weer een nieuwe op. Dit keer is dat Synanon.
De eerste minuten van de eerste aflevering van The Sunshine Place zijn zo sterk dat het zonde zou zijn ze hier na te vertellen. We horen Celena verslag doen van wat haar als zesjarig meisje overkwam, en dat is een verhaal waarvan je haar recht overeind gaat staan. Waarna je blij bent dat je dat haar überhaupt nog hebt, want Celena heeft het aan het eind van haar verhaal niet meer.
Celena's verhaal is de opmaat van wat een sterke podcast blijkt te zijn over een afkickkliniek die zich ontpopte tot sekte. We schrijven 1958 en heroïne is bezig aan een gestage opmars. Een zekere Chuck Dederich, zelf met behulp van de AA afgekickt van de drank, bedenkt dat er niks vergelijkbaars is voor drugsverslaafden. Hij gelooft dat hij als ex-verslaafde weet hoe hij mensen van de drugs af kan krijgen. En omdat er in die tijd hoegenaamd geen andere afkickklinieken bestonden, weten junks van heinde en verre hem te vinden.
Maar niet alleen junks, ook andere dolende zielen vinden onderdak bij de charismatische Chuck en zijn almaar uitdijende familie van ex-criminelen en verslaafden. In dit sociale paradijs was iedereen welkom. Bijzonder voor die tijd: er werd geen onderscheid gemaakt op kleur, sterker nog, witte Chuck trouwde zelfs met zwarte Betty.
The Sunshine Place is in de Amerikaanse pers al vergeleken met Wild, Wild Country, de Netflixserie over goeroe Bhagwan en zijn rechterhand Sheela, en als je hebt geluisterd, snap je waarom.
De makers van The Sunshine Place hebben heel wat getuigen gevonden om het Synanon-verhaal te vertellen, en dat loont, want wanneer heb je voor het laatst een 95-jarige ex-junkie herinneringen horen ophalen?