Goldstein werkt aan het zesde seizoen van Heavyweight, dat komend najaar moet verschijnen. In de eerste reeks stelde hij zijn eigen vrienden en familie centraal, zoals in de prijswinnende aflevering ‘#2 Gregor’, waarin hij zijn vriend helpt een cd terug te krijgen die hij jaren geleden uitleende aan de popster Moby. ‘Gregor vertelde me deze anekdote al jaren, maar ik wuifde het weg. Ik dacht dat het weer een van zijn sterke verhalen was. Maar het lukte om Moby te spreken, tot een emotionele loutering te komen én het komische talent van Gregor te laten schitteren.’
Tegenwoordig kunnen luisteraars die hulp nodig hebben een brief schrijven. Hoe beslist hij welke verhalen afleveringen worden? ‘Er is geen formule voor een ideaal verhaal, maar ik heb wel wat voorwaarden. Ik wil de toon van de ingezonden brief prettig vinden. Soms moet ik iemand vertellen dat hij beter in therapie kan gaan dan aan mijn show meedoen. Er moeten boeiende personages in het verhaal zitten en een paar wendingen, want een aflevering duurt rond de veertig minuten. Ik moet het gevoel hebben dat ik verrast kan worden en het moet mijn nieuwsgierigheid wekken. Ook is het belangrijk dat ik een goede klik heb met de hoofdpersoon.’ Als dat allemaal aanwezig is, moet de zoektocht ook nog iets opleveren. Ook dat lukt niet altijd, af en toe wil een cruciale persoon in het verhaal niet meewerken. ‘In bijna elk verhaal komt een punt waarop de hoofdpersoon terugkrabbelt. Dan hebben ze hun hart gelucht en zeggen ze: “het is goed zo.” Maar dan denk ik: nee, we moeten verder, we zijn er nog niet.’
Het is natuurlijk niet voor niets dat de hoofdpersonen al zo lang met die last op hun schouders rondlopen. ‘Het concept uitstellen is ook ingebakken in de show. Als je ergens al veertig jaar tegenaan hikt, zijn er blokkades. Die proberen we te slechten, en soms wordt dat ook onderdeel van het verhaal.’ Soms moet Goldstein zich erbij neerleggen dat hij geen oplossing kan vinden. Al is dat niet altijd erg: ‘Soms krijgt ik niet wat ik hoopte, maar besef achteraf dat het verhaal er eigenlijk beter door geworden is. Anders was het te simpel geweest.’