Daniel Kaluuya en Keke Palmer over Nope: 'Je kan soms een beetje method zijn’

De beste horrorfilm van de afgelopen tien jaar? Get Out (2017), zonder enige twijfel. Daarin maakt debuterend regisseur Jordan Peele korte metten met het idee dat er een einde is gekomen aan het rassenprobleem in de VS met de zwarte president Obama. En ondertussen vertelt hij ook nog een gruwelijk spannend verhaal.

Na Get Out maakte Peele het spookachtige Us (2019) en nu is er Nope – opnieuw horror, maar daarnaast nog veel meer. Nope is een monsterfilm, een actiekomedie én sciencefiction. We maken kennis met OJ Haywood en zijn zus Em, die op een afgelegen boerderij net buiten Los Angeles paarden fokken. De zaken gaan slecht, maar dan ziet OJ tussen de wolken een vliegende schotel. Als ze erin slagen daar scherpe beelden van te schieten zullen al hun problemen opgelost zijn. Denken ze.

OJ en Em worden gespeeld door respectievelijk Daniel Kaluuya (die een ster werd door zijn hoofdrol in Get Out) en Keke Palmer. Eind juli zijn de twee ter promotie van de film in het chique hotel Waldorf Astoria in Berlijn.

Nope is een grote zomerblockbuster, maar net zoals met zijn vorige films wil regisseur Jordan Peele meer dan alleen vermaken. Zo zegt hij in Nope ook belangrijke dingen over hebzucht, inclusie, onze behoefte aan spektakel en het gevaar van aandacht. Denk je daar als acteur ook aan tijdens het spelen?
Daniel Kaluuya: ‘Nee. Ik weet wel dat het er allemaal in zit, maar je kunt dat niet nadrukkelijk gaan spelen, want dan ga je te veel tegelijk doen. Dat gaat altijd ten koste van de waarheid.’

Keke Palmer: ‘Ik herinner me dat we op de eerste repetitie al heel open praatten over onze levens en hoe die raakten aan de thema’s van de film. Door die openheid wist Jordan dat we hem vertrouwden en dat hij het beste uit ons kon halen. Vervolgens was het zijn taak om al die thema’s in de film te verweven.’

Een van die thema’s is wat hij zelf ‘the violence of attention’ [het geweld van de aandacht, red.] heeft genoemd. Jullie zijn beroemde acteurs: hoe gewelddadig kan aandacht zijn?
DK: ‘Dehumanisering is gewelddadig. Als mensen vergeten dat een acteur ook een mens is, is het gevolg uiteindelijk altijd geweld.’

KP: ‘Absoluut.’

DK: ‘Soms moet je het publiek er dan ook aan herinneren dat je een mens bent. Want dit is wat aandacht doet: het ondergraaft je individualiteit. Tegelijkertijd wil je die aandacht ook als acteur, maar je moet goed in de gaten houden dat je er niet verslaafd aan raakt. Je moet die aandacht niet boven een bepaald niveau laten komen. En je moet weten wat je gaat doen als dat geweld zich op een gegeven moment aandient, want dat moment komt altijd.’

KP: ‘Klopt. Of je als acteur nou aandacht wil of niet, die dehumanisering is niet te vermijden. En ook het acteren zelf is in feite een act of violence, want je moet jezelf in een bepaalde emotionele toestand zien te krijgen. Maar inderdaad, we hebben er zelf voor gekozen.’

Lukt het beter om jezelf te beschermen tegen dat geweld als je beroemder wordt of wordt dit juist lastiger?
DK: ‘Het is absoluut iets wat je moet leren. Doe je dat niet, dan vreet het je op. En daarmee bedoel ik niet dat je als beroemde acteur gaat geloven dat je beter bent dan anderen, maar juist het tegenovergestelde. Je denkt dat je minder bent en daarom moet doen en zijn wat anderen van je verwachten. En wanneer je eindelijk eens een beslissing voor jezelf neemt en sommige mensen worden er boos over, dan ga je je daar schuldig over voelen omdat je hebt geïnternaliseerd wat zij op je geprojecteerd hebben.’

KP: ‘Dat is zo waar.’

Jullie spelen broer en zus, hadden jullie voordat de opnamen begonnen tijd om vertrouwd te raken met elkaar?
DK: ‘Zeker. Keke heeft me nog meegenomen naar een feestje van vrienden van haar. We waren samen aan het eten en ze vroeg of ik daarna nog wilde uitgaan. Ik zei: ja, cool. Ik weet nog dat ik op dat moment in character was. Ik was meer OJ dan Daniel...’

KP: ‘Je kan soms een beetje method zijn.’

DK: ‘Klopt. Ik kom graag in een bepaalde vibe, want dan ben ik het meest overtuigend. Maar het was een goede party.’

KP: ‘En ik scoorde heel veel punten bij mijn vrienden door jou. Iedereen stootte elkaar aan en zei: zie je wie daar is? Dat is Daniel Kaluuya van Get Out, die onlangs nog een Oscar won voor Judas and the Black Messiah. Mensen waren geschokt dat jij met mij op dat feestje was.’

DK: ‘Het was een topfeest. Daarna heb ik je netjes thuisgebracht, jij viel op de achterbank van de auto in slaap.’

KP: ‘Ik had me dan ook prima vermaakt. En ik had mijn grote broer bij me die me veilig thuisbracht. Zonder over mij te oordelen.’

DK: ‘Inderdaad. Verwacht van mij geen enkel oordeel. Ik dacht alleen maar: ik zie je later op het werk wel weer! Haha.’