Ze vormen een hecht maar labiel stel, drummer Ruben (Riz Ahmed) en zangeres/gitarist Lou (Olivia Cooke). Hij is ex-junkie, zij zit onder de zelf aangebrachte littekens. In een camper touren ze samen door de VS, waar ze in obscure popzaaltjes een bak experimentele herrie loslaten op de bezoekers.
Dan krijgt Ruben opeens last van zijn oren. Binnen een dag raakt hij vrijwel zijn hele gehoor kwijt. Bang dat hij in paniek weer zal gaan gebruiken, besluit Lou hem onder te brengen bij een speciale steungroep voor dove verslaafden. Daar zijn de regels streng: Ruben mag geen contact hebben met de buitenwereld, moet snel gebarentaal leren en wordt geacht zijn nieuwe situatie te leren aanvaarden. Maar dat wil hij niet, hij heeft zijn zinnen gezet op een dure operatie die zijn gehoor mogelijk kan herstellen.
Sound of Metal is een bijzonder intense filmervaring. Dat heeft deels te maken met het knappe geluidsontwerp. Regelmatig valt het geluid in een scène weg en moeten we net als Ruben maar raden wat er te horen valt. (Complimenten ook voor de Nederlandse cameraman Daniël Bouquet, van wiens intieme beelden we op die momenten afhankelijk zijn.) Hoofdrolspeler Ahmed, die ter voorbereiding een halfjaar intensief gebarentaal- en drumlessen volgde, weet Rubens wanhoop bovendien zeer overtuigend over te brengen. En dan wordt het verhaal ook nog eens vrij fragmentarisch verteld, wat het gevoel van desoriëntatie compleet maakt.
Sound of Metal is het speelfilmdebuut van cineast Darius Marder, die al een poosje meegaat in de Amerikaanse indiefilmscene, onder meer als coscenarist van The Place Beyond the Pines (2012) van bevriende regisseur Derek Cianfrance. Diezelfde Cianfrance leverde het idee voor Sound of Metal: hij werkte aan een documentaire over een metaldrummer met gehoorbeschadiging, maar dat project liep vast. Marder nam het gegeven van hem over en bewerkte het tot fictie. De thematiek sprak hem aan omdat hij de dovencultuur van dichtbij kende via zijn grootmoeder.
Die persoonlijke betrokkenheid is voelbaar, vooral in de scènes die zich afspelen in de dovengemeenschap. Marder castte daarvoor vooral dove acteurs en gaf een glansrol aan Paul Raci, veteraan uit het doventheater en frontman van de gebarentaalrockband Hands of Doom. Raci speelt Rubens door de wol geverfde mentor, die zijn helletocht van een glimpje hoop voorziet.
Die hoop is subtiel aanwezig, maar sterk genoeg om Sound of Metal ook universeler te kunnen interpreteren, als een parabel over verlies en verzoening.