Vijf niet te missen films van de Turkse meestercineast Nuri Bilge Ceylan

Werkloze provinciaal Yusuf laat zijn geboortedorp achter zich en vertrekt naar winters Istanbul. Oom Mahmut geeft hem onderdak. Tien jaar eerder kwam Mahmut zelf berooid aan in de stad. Inmiddels kan hij zich als fotograaf bedruipen met opdrachten voor een tegelfabriek. In zijn vrije tijd hangt hij voor de buis of dwaalt wat over het internet. De eenvoudige Yusuf die nauwelijks zijn best doet om werk te vinden ­voelt niet dat de spanning oploopt. In Uzak ('ver weg') wordt het bestaan van beide mannen tot de laatste graat gefileerd, met droogkomische terzijdes als aflaat. Uzak kreeg in Cannes de Grote Juryprijs en beide hoofrolspelers werden uitgeroepen tot Beste Acteur.

De relatie tussen universitair docent Isa (regisseur Ceylan zelf) en zijn jonge vriendin Bahar (gespeeld door Ceylans echtgenote Ebru) gaat langzaam maar zeker naar de knoppen, vooral vanwege de gebrekkige communicatievaardigheden van Isa, en zijn uiterst egocentrische levenshouding. Isa is meer geïnteresseerd in zijn voormalige minnares Serap dan in het verdriet van zijn vriendin. Volgens Ceylan is de film beslist niet autobiografisch, maar hij liet wel zijn vrouw, vader en moeder meespelen. Sombere, razend knappe verkenning van de treurigste regionen van de menselijke ziel. Winnaar van de FIPRESCI-prijs in Cannes.

De oververmoeide politicus Servet veroorzaakt 's nachts een ongeluk met dodelijke afloop. Bang dat het hem stemmen gaat kosten bij de volgende verkiezingen vraagt hij z'n chauffeur Eyüp of die - tegen betaling - de schuld van het ongeluk op zich wil nemen. Terwijl Eyüp een gevangenisstraf uitzit gaat het met diens gezin langzaam maar zeker bergafwaarts. Zwaar drama, waarin, volgens regisseur Ceylan, 'de personages de waarheid verbergen zodat ze in hun eigen leugens kunnen geloven'. Ceylan kreeg voor de film de regieprijs in Cannes.

Drie politiewagens rijden een nacht lang kriskras door het schitterende Anatolië op zoek naar het lichaam van een vermoorde man. Subtiele combinatie van een roadmovie, misdaadfilm en karakterstudie; een vleugje Tsjechov en pure poëzie. De film is schitterend gefotografeerd, uitgekiend gekadreerd en even spectaculair als ingetogen geacteerd, en werd op het festival van Cannes dan ook terecht bekroond met de Grote Prijs, de op een na belangrijkste prijs van het festival.

Aydin is een voormalige theateracteur die met zijn Florence Nightingale-achtige vrouw Nihal en lethargische zus Necla vanuit de stad naar het wonderschone, maar straatarme Cappadocië is gekomen om het toeristenhotel van zijn overleden vader te runnen. De zelfgenoegzame intellectueel beidt er zijn tijd met tergende discussies met zijn vrouw, zus en ondergeschikten en met buurtbewoners die hem huurpenningen schuldig zijn, in een 196 minuten durende, door de verhalen van Tsjechov geïnspireerde, messcherpe karakterstudie, die op het festival van Cannes werd bekroond met de Gouden Palm en de prijs van de internationale filmkritiek.