Seizoen twee van The Last of Us is slechts bij vlagen zo verbluffend als het eerste

Vraag iedereen die het eerste, zeer enthousiast ontvangen seizoen van The Last of Us heeft gezien wat hen het meest is bijgebleven, en het antwoord zal zijn: aflevering drie, Bill en Frank. Het moment waarop de serie over een parasitaire schimmel die van mensen bloeddorstige zombies maakte het hoofdverhaal tijdelijk losliet om een groots en tegelijkertijd intiem liefdesverhaal te vertellen. Een absoluut hoogtepunt in een toch al sterk seizoen. Dat leunde verder op de onweerstaanbare chemie tussen hoofdpersonen Joel (Pedro Pascal) en Ellie (Bella Ramsey), twee helden die samen door het desolate postapocalyptische Amerika trokken. 

Het is daarom opvallend dat het tweede seizoen deze twee belangrijke ingrediënten zo goed als mist. Geen nieuwe Bill en Frank. En zelfs bijzonder weinig Joel en Ellie. De zeven afleveringen vertellen dit keer een redelijk lineair verhaal, zonder uitstapjes naar andere personages dan de hoofdpersonen en zonder veel nieuwe nederzettingen en gemeenschappen. In het eerste seizoen trokken Joel en Ellie van plek naar plek, waardoor de serie prachtig kon illustreren hoe verschillend mensen kunnen reageren op eenzelfde catastrofe. Dit keer is er buiten het plaatsje Jackson, waar Joel en Ellie wonen, maar één andere plek waar het verhaal zich afspeelt.  

Het nieuwe seizoen hervat het verhaal vijf jaar nadat Joel Ellie met veel geweld uit het ziekenhuis in Salt Lake City meenam. Toen besloot hij in een waas van liefde voor het meisje dat haar leven meer waard was dan een vaccin dat de mensheid kon redden. Ergens in de jaren dat we ze niet hebben gezien is er iets voorgevallen tussen Joel en Ellie, waardoor de laatste inmiddels in de garage woont en hun interacties kortaf en koeltjes zijn. Wat er precies speelt, onthult de serie pas later in het seizoen. Maar deze afstand betekent wel dat de twee een groot gedeelte van de zeven afleveringen niet samen zijn en dat Ellie het gevaar met een nieuwe partner, Dina (Isabela Merced), trotseert.  

Ook Ellie en Dina hebben chemie in overvloed, toch kan het niet tippen aan het gevoel dat Joel en Ellie samen oproepen. Dat benadrukt de serie onbedoeld door de twee in een latere aflevering weer samen te brengen. Dat zijn vijftig minuten die zo uitzonderlijk zijn, en waarin Pascal en Ramsey samen behendig alle emoties weten te bespelen, dat niet te ontkennen valt dat The Last of Us een bovengemiddeld goede apocalypsserie is. Maar zo verbluffend als dat eerste seizoen is hij dit keer slechts bij vlagen.