De film in tien woorden
Twee vrienden zetten een zorgorganisatie op voor zwaar autistische kinderen.
Gekozen door
Zomergast Robert Vermeiren is hoogleraar kinder- en jeugdpsychiatrie. Hij is voorzitter van de afdeling kinderpsychiatrie bij de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie. Ook is hij sub afdelingshoofd van LUMC Curium, een academisch centrum voor kinderen met ernstige psychische problemen. De uitzending is op 1 augustus 2021 vanaf 20.20uur te zien op NPO 2.
Lees meer over de schrijver en zijn Zomergastenavond op vprogids.nl.
Setverhalen
Om een zo realistisch mogelijke film te maken over autisme, castten regisseurs Olivier Toledano en Éric Nakache acteurs die in werkelijkheid ook autistisch zijn. “De organisaties die we portretteren in onze film strijden ervoor om autistische mensen te betrekken bij de maatschappij, dus moesten wij dat ook proberen”, vertelde Toledano in een interview.
Een van de autistische acteurs is Benjamin Lesieur. De regisseurs leerden hem kennen op een theaterworkshop en boden hem de rol aan van Joseph. Lesieurs ouders waren aanvankelijk sceptisch: zij wisten dat hun zoon niet graag aangeraakt wordt op z’n huid of bij z’n haar, en dat hij nooit een riem, sokken of een stropdas draagt. Niet echt ideaal voor bij de visagie of de kostuumafdeling, zo schatten de ouders. Gek genoeg waren het juist de crewleden van de kostuumafdeling waarmee Lesieur het erg goed kon vinden op de set. Zo goed zelfs, dat Toledano en Nakache besloten om een van hen een rol te geven in de film, als tegenspeler van Lesieur.
En dat acteren ging Lesieur eigenlijk heel goed af, zo concludeerden de regisseurs. “De psychiater die aanwezig was op de set zag dat Benjamin steeds de eerste was die voor een volgende take weer op z’n plaats stond en precies op dezelfde manier de scène kon herhalen. Die concludeerde toen dat filmmaken eigenlijk een heel autistische bezigheid is”, zo vertelde Nakache aan NRC.