Misdaadkomedie rond allerhande heisa in het Londense criminele circuit nadat de grootste marihuanaproducent bekend maakt dat hij zijn imperium wil verkopen. Wat de inhoud beter dekt is dat het schrijfwerk en de regie werd gedaan door Guy Ritchie, en welhaast iedere scène wasemt de geest van Ritchie's uitstekende Snatch (2000). Dat betekent: complexe en tegelijkertijd ontzettend speelse verhaallijnen, personages en teksten. Met topacteurs die nauwelijks kunnen verbergen hoe ze genieten van de dialogen die Ritchie heeft verzonnen.
Wekelijks tipt de redactie van VPRO Cinema de beste en interessantste films op HBO Max. Met ditmaal onder meer een misdaadkomedie van Guy Ritchie en een heel eigenzinnige kijk op Emily Brontë’s klassieke roman Wuthering Heights.
Sicario
Stoere, integere FBI-agent Kate (Emily Blunt) wordt door een geheimzinnige overheidsorganisatie gerekruteerd om mee te strijden in de war on drugs rond de Amerikaans-Mexicaanse grens. Al snel vallen de lijken bij bosjes en beseft Kate dat ze geen idee heeft waar ze aan meedoet. Harde, robuuste politiethriller, fraai gefilmd (door Roger Deakins), erg spannend, met een geweldige cast. Net als in veel van zijn andere films stelt de Canadese regisseur Denis Villeneuve (Prisoners, Blade Runner 2049) een duivels dilemma aan de kaak, en zal de kijker zelf een kant moeten kiezen.
'Voor zo'n zware film was het een heel vrolijke set. Er werd veel gegiecheld', vertelde hoofdrolspeelster Emily Blunt tijdens de persconferentie van de film in Cannes.
Wuthering Heights
Andrea Arnold, maakster van de sociaal-realistische films Red Road en Fish Tank, heeft een heel eigenzinnige kijk op Emily Brontë’s klassieke roman. Haar versie is veel rauwer, realistischer dan alle voorgangers. Voor het eerst in alle verfilmingen is Heathcliff zwart. Die suggestie zat overigens ook al in het boek, waarin hij ‘a little lascar’ werd genoemd; een zwarte zeeman uit India. De bovennatuurlijke elementen uit het boek zijn verdwenen, en het imposante landhuis Wuthering Heights is geen spookhuis, zoals in de meeste eerdere versies, maar een lekkende, modderige bouwval. De film wordt daar inderdaad realistischer van, maar opvallend genoeg ook afstandelijker. Wat dan weer een leuke parallel is met het destijds controversiële boek, dat vanwege de onaantrekkelijke personages aanvankelijk het verwijt kreeg dat het te weinig deed om de lezer te behagen. En vervolgens een klassieker werd.