Het tweede seizoen van The White Lotus lost de hoge verwachtingen in

Man-vrouw verhouding zijn een belangrijk thema in het tweede seizoen van de maatschappelijke satire The White Lotus, dat scherp en gelaagd is en de hoge verwachtingen inlost. Dit seizoen speelt zich af in een ultraluxe resort op het Italiaanse eiland Sicilië. Wederom met puissant rijke en verwende gasten, personeel dat de schone schijn ophoudt en een lijk. En seks, veel seks.

Wanneer de boot met hotelgasten in de eerste aflevering komt aanvaren en het team van medewerkers hen op de kade opwacht met plastic glimlach op het gezicht, overvalt je direct een gevoel van herkenning. Daar gaan we weer: gniffelen om veel te rijke mensen die de schone schijn proberen op te houden terwijl wij als kijkers al weten dat dat onherroepelijk gaat mislukken. Heerlijk. Wie het lijk is dat in zee drijft en wat er precies is gebeurd, dat is van ondergeschikt belang. De kleurrijke personages stelen de show.

Uit het eerste seizoen keren twee karakters terug. Tanya (Jennifer Coolidge), de gebotoxte vrouw die op Hawaï rondliep met haar ziel onder haar ene arm en de urn van haar overleden moeder onder de andere, en haar echtgenoot Greg (Jon Gries). ‘De rouw die Tanya in het eerste seizoen doormaakte heeft ze inmiddels wel verwerkt,’ zegt Jennifer Coolidge. ‘Ze is nu vooral bezig met haar relatie. Tanya heeft een romantisch beeld van de liefde, maar dan blijkt haar partner allerlei geheimen voor haar te hebben en helemaal niet zo lief te zijn als ze dacht. Dat is heerlijk om te spelen omdat het zo dicht bij het echte leven komt. Zo’n moeizame relatie, dat herkennen we denk ik allemaal wel.’

Verder worden we getrakteerd op allemaal nieuwe personages. Zo is er hotelmanager Valentina (Sabrina Impacciatore), een onberispelijke dame die met strakke hand haar team leidt en met een uitgestreken gezicht een verwende hotelgast vergelijkt met Peppa Big. Sabrina Impacciatore: ‘Ik heb de werkelijke manager van het hotel urenlang doorgezaagd totdat ik precies wist hoe het eraan toegaat in zo’n chique resort en hoe je als manager met je gasten omgaat.’

Onder de gasten zijn een opa, vader en zoon die op Sicilië zijn om hun roots te herontdekken. Ondertussen zijn ze het grondig met elkaar oneens over de manier waarop mannen met vrouwen zou moeten omgaan. De drie heren representeren allemaal een andere generatie. ‘Ik speel de opa, Bert, hij is echt iemand uit een ander tijdperk,’ vertelt acteur F. Murray Abraham. Hij flirt met werkelijk iedere dame die zijn pad kruist en schaamt zich absoluut niet voor zijn seksistische opmerkingen. Of, zoals hij het zelf zegt in de serie: ‘Ik word ouder, maar de vrouwen die ik begeer blijven van dezelfde leeftijd.’ ‘Als ik dat soort opmerkingen in het echt zou maken, zou ik er niet mee wegkomen. Dus het is heerlijk om zo iemand te spelen,’ zegt Abraham. ‘Bert is zo charmant en oprecht in zijn ouderwetse gedrag dat je het hem ook nog vergeeft.’

De kleinzoon is juist het tegenovergestelde. De zachtheid zelve en altijd een gentleman. Hij stelt dat mannen zo gek zijn op de Godfather-films – deels opgenomen op Sicilië – omdat ze zich ontmand voelen in de huidige samenleving en heimwee hebben naar het patriarchaat, een tijd waarin je al je problemen kon oplossen met geweld en met iedere vrouw naar bed kon terwijl je eigen vrouw thuis pasta voor je stond te koken. ‘En mijn personage, vader Dominic, zit precies tussen opa en kleinzoon in,’ vertelt acteur Michael Imperioli (vooral bekend als Christopher in The Sopranos). ‘Hij realiseert zich wel dat de tijden veranderen, maar vindt zijn zoon soms te extreem. Hij worstelt behoorlijk met de veranderende maatschappij en met zichzelf.’ En het wordt vader Dominic ook niet makkelijk gemaakt. Hij zwelgt in schuldgevoel omdat hij zijn vrouw heeft bedrogen en zij daarom van hem wil scheiden. Hij drukt haar op het hart dat hij echt kan veranderen. Maar ja, als er ineens twee bloedmooie prostituees aan je deur staan, wat doe je dan als man? Een onmenselijke keuze. U raadt vast al waar dat eindigt.

Een serie op Sicilië kan natuurlijk niet zonder de nodige Italiaanse romantiek. Oude kastelen, romantische straatjes, ritjes op de Vespa. Allemaal gebracht met een vette knipoog. Daarnaast maakt de serie mooi gebruik van de Siciliaanse mythe testa di moro om het onderliggende thema, seksisme, te versterken. Volgens die legende verleidde een vreemdeling in Palermo een lokaal meisje. Maar toen zij erachter kwam dat hij thuis een vrouw en kinderen had zitten, hakte ze zijn hoofd eraf, plantte daar een pot basilicum in en zette het op haar balkon. De boodschap is duidelijk: ga niet vreemd, anders gaat je hoofd eraf.

Overal in het White Lotus hotel staren die aardewerk beelden van mannenhoofden je aan. Terwijl de gasten er vrolijk op los neuken, staren de beelden hen onheilspellend na. ‘Vrouwen die de hoofden van de mannen eraf hakken, ik vind dat zo verfrissend,’ zegt Sabrina Impacciatore. ‘De vrouwen hebben de macht, zij zijn winnaars. Kijk bijvoorbeeld naar de manier waarop de twee prostituees worden neergezet. Ze hebben er lol in om hun lichaam aan rijke mannen te verkopen en genieten van de bakken met geld die ze daarmee opstrijken. Het zijn geen slachtoffers. Zeker voor mij als Italiaanse actrice is dat iets wat ik niet gewend ben.’