Netflix-tips: Between Two Ferns en Jumanji: Welcome to the Jungle

De komische webserie Between Two Ferns, waarin acteur/komiek Zach Galifianakis met een strak gezicht de meest domme/ongemakkelijke/beledigende vragen aan beroemdheden stelt, was de afgelopen jaren een enorme hit. In deze voor Netflix geproduceerde mockumentary zien we hoe een nieuw seizoen van de reeks tot stand komt. De plot is verder flinterdun – een cameraploeg volgt Galifianakis terwijl hij Amerika doorreist op zoek naar interviewkandidaten – maar de interviews zijn weer bijzonder pijnlijk en behoorlijk geestig. Al zijn de bloopers op de aftiteling het echte hoogtepunt van de film.

In de familiefilm Jumanji (1995) speelde een stel kinderen een betoverd bordspel, waardoor hun huis een complete jungle werd. In dit soort-van-vervolg worden vier tieners een videogamevariant van het spel ingezogen. De grootste schrik is nog wel dat ze daar in gamepersonages veranderen: de nerd is opeens een held met het uiterlijk van Dwayne ‘The Rock’ Johnson, het tutje ziet er tot haar afschuw uit als Jack Black. Het levert behoorlijk komische situaties op, in deze lekker pretentieloze actiekomedie die meer op pubers dan op kinderen is gericht.

De op een strip gebaseerde Hellboy is een door de nazi's opgeroepen, verbazingwekkend menselijke demon, die er voor koos om aan de kant van het goede te strijden. In deze tweede film heeft hij zijn handen vol aan een boosaardige elfenprins, die een leger van onoverwinnelijke vechtrobots uit het stof wil halen om de mensheid een lesje te leren. Zoals vaker bij Guillermo del Toro (Pan's Labyrinth) ziet alles er prachtig uit. Het verhaal is ook wat meeslepender dan in de eerste film, al is het soms moeilijk meeleven met Hellboys vriend Abe, vanwege diens vissenkop.

Niet te verwarren met de gelijknamige misdaadfilm uit 1993, deze docu over een moderne opvoering van Romeo en Julia in de Californische plaats Richmond, die wordt geteisterd door geweld van straatbendes. Initiatiefnemer van het stuk is twintiger Donté Clark, voormalig drugsdealer, nu dichter en jeugdwerker. Debuterend regisseur Zeldes volgt Clark en zijn jonge acteurs tijdens de voorbereidingen, en schetst en passant een beeld van het harde leven in Richmond. Dat had best met iets meer vaart gemogen, maar het is ontroerend en inspirerend om te zien hoe kunst een alternatief biedt voor haat en geweld.

Het voelde een beetje als mosterd na de maaltijd: twee jaar na de bejubelde speelfilm Foxcatcher, over excentrieke multimiljonair John du Pont en zijn obsessie voor worstelkampioen Dave Schultz, verscheen nog eens deze documentaire, die precies dezelfde geschiedenis memoreert. Toch is Team Foxcatcher het bekijken waard (zeker voor wie het fascinerende verhaal nog niet kent), vooral vanwege de enorme hoeveelheid homevideobeelden die regisseur Greenhalgh ter beschikking kreeg. Vreemd is wel dat Dave’s broer Mark, die zo’n prominente rol speelt in de Hollywoodversie, in deze film niet eens wordt genoemd.