Netflix-tips: White Boy Rick en El hijo

In de zomer van 1963 verliest de brave zeventienjarige Baby (Jennifer Grey) haar onschuld op een zomerkamp waar ze met haar ouders de vakantie doorbrengt, en waar ze als een blok valt voor een rijpere dansinstructeur - tevens de plaatselijke ster in een vorm van dansen die energiek maar nauwelijks voos kan worden genoemd. Charmante en sprankelende, destijds immens succesvolle dansfilm. Tegelijk ook een mooi tijdsbeeld van de benepen vroege jaren zestig. Doorbraakrol van de toen 33-jarige Patrick Swayze. Oscar voor het liedje I've Had the) Time of My Life.

Een Argentijnse schilder en zijn Scandinavische vrouw krijgen een kind. Hoe dichter bij de geboorte van hun zoon ze komen, hoe meer zij hem lijkt buiten te sluiten. Lijkt. Want het is vrijwel de hele film lang niet duidelijk wie van de twee nu echt doordraait. Is er echt iets niet kies in de manier waarop zij en haar norse vroedvrouw de komst van de baby benaderen? Of verliest hij zichzelf in totale paranoia? Een verontrustende film die nog even blijft hangen.

Bejubelde, met prijzen overladen, hoogst originele scifi-thriller over de mogelijkheid om tijdens het dromen ideeën in het onderbewuste van anderen te plaatsen: een proces dat inception heet. Bedrijfsdief Cobb (Leonardo DiCaprio), een man met een pijnlijk eigen verleden, krijgt van een Japanse zakenman opdracht zo'n inception uit te voeren, maar die verloopt natuurlijk anders dan verwacht. Regisseur Christopher Nolan (Memento, The Dark Knight en Dunkirk) is gek op complexe vertelspelletjes die de kijker met krakende hersenen kan meespelen. De dromen-in-dromen-in-dromen zijn schitterend vormgegeven.

In een postapocalyptische toekomst is gezagshandhaving aan de verliezende hand. Een van de laatste agenten die nog probeert om gemotoriseerd gajes in het gareel te houden is Max (Mel Gibson), die in zijn V8-Interceptor wegpiraten aanhoudt. Op een dag achtervolgt hij een lid van een gemotoriseerde bende, waarna de zaak vreselijk escaleert. Deze eerste voor een habbekrats gedraaide Mad Max-film is ruw en ongepolijst, maar George Miller liet wel zien dat hij een fantastische actieregisseur is. Wat hij later nog eens bevestigde met Mad Max 2 (1981) en met Mad Max: Fury Road (2015).

Rick Wershe Jr. alias White Boy Rick, met jeugdpuistjes en vlassig snorretje, is veertien jaar als de FBI hem werft als informant. Zijn bleke leven in een verlepte arbeiderswijk krijgt alleen wat kleur via zijn vrienden, waarvan er eentje de zoon van een lokale drugsbaron is. Langzamerhand maakt de coole sfeer van drive-indiscotheek en neonverlichte rollerdisco plaats voor de tragiek van dit waargebeurde drama dat de sfeer van kaal, schraal Detroit, medio jaren tachtig fantastisch grijpt.