Mateus leeft samen met zijn zus en moeder op het Braziliaanse platteland. Ze hebben het niet breed, dus besluit hij te gaan werken op een schroothandel in São Paulo. Aanvankelijk is die werkplek veelbelovend, maar al snel blijkt het een gevangenis waar Mateus en zijn collega’s door beheerder Luca gedwongen worden tot onbetaalde arbeid. En het gaat van kwaad tot erger in deze sober realistische film over mensenhandel en arbeidsuitbuiting. Zonder expliciet een schuldige aan te wijzen, maakte regisseur Alexandre Moratto vooral een treffende aanklacht tegen het systeem waar mensenhandel op drijft, waarin elke betrokkenen zowel dader als slachtoffer kan zijn, en morele kompassen continu van richting veranderen.
Iedere week tipt de redactie van VPRO Cinema de beste en interessantste films op Netflix. Met ditmaal onder andere een wervelend Italiaans psychodrama van Paolo Sorrentino en een Oscarwinnende film van Spike Lee.
BlacKkKlansman
Verfilming van het ongelooflijke, maar waargebeurde verhaal over de zwarte politieman Ron Stallworth (Denzel Washingtons zoon John David), die begin jaren zeventig undercover gaat bij de Ku Klux Klan. Niet zelf natuurlijk, maar Ron onderhoudt het telefonische contact, zijn (witte) Joodse collega Flip Zimmerman (Adam Driver) ontmoet de leden van de Klan. Even bijtende als grappige film van Lee, waarin hij moeiteloos de raciale spanningen uit heden en verleden aan elkaar knoopt en ook nog de Amerikaanse filmgeschiedenis (Birth of a Nation en Gone with the Wind) op de korrel neemt. Winnaar van de Juryprijs in Cannes. En Lee won met de film eindelijk z'n eerste Oscar, voor het scenario.
Bekijk ook ons interview met Spike Lee: ‘Ik heb het liever over humoristisch. Grappig suggereert een komedie, en dat is deze film zeker niet.’
Family Life
Fascinerend hoe deze vroege speelfilm van Ken Loach al alle kenmerken bezit van zijn succesvolle latere werk: politiek engagement, sympathie voor de onderklasse, naturel acteerwerk, een sobere regiestijl. Centraal staat de negentienjarige, geestelijk labiele Janice, die ernstig wordt beknot door haar conservatieve ouders en in de psychiatrie belandt. Terwijl Loach het systeem bekritiseert, verliest hij de menselijkheid van zijn personages nooit uit het oog. Vooral sterk zijn de gesprekken die de hoofdpersonen voeren met een vrijgevochten psycholoog. Zo onbeholpen als de vader over zijn seksleven praat en de moeder in cirkels blijft redeneren: zeldzaam realistisch en aandoenlijk.
Lees ook onze uitgebreide recensie van de film
La grande bellezza
Aan het begin van het wervelende psychodrama La grande bellezza krijgt een Japanse toerist in Rome een hartaanval. Stendhal-syndroom is de suggestie. Bezweken aan de schoonheid van de Eeuwige Stad. Maar net als in die andere grote film over Rome - Fellini's La dolce vita (1960) - gaat er achter die grote schoonheid en dat zoete leven een existentiële leegte schuil. Gambardella (prachtig gespeeld door Toni Servillo) heeft die leegte altijd ontkend, maar na zijn 65ste verjaardag wordt hij er ineens hard mee geconfronteerd. En gaat hij op zoek naar zin en inhoud achter al die prachtige, Romeinse façades.
Ordet
De zoon van een autoritaire, orthodox-religieuze boer heeft theologie gestudeerd, maar werpt zich na de dood van zijn geliefde op de mystiek. Zijn schoonzuster sterft in het kraambed, en hoewel vanwege de erfopvolging nog vóór haar begrafenis een nieuwe bruid is aangewezen, laat hij haar door de kracht van zijn geloof uit de dood herrijzen. Een zeer opmerkelijke film, deze eerste verfilming van het toneelstuk van de schrijver-dominee Kaj Munk. Victor Sjöström is prachtig als de diepgelovige boer, maar de mysticus van Rune Lindström - die ook het scenario schreef - is wel erg veel voor hedendaagse ogen. De Deense cineast Carl Theodor Dreyer maakte meer dan tien jaar later furore met zijn eigen verfilming van het toneelstuk, waarvoor hij onder meer de Gouden Leeuw won in Venetië.
Terug van weggeweest: Nocturnal Animals
We tipten deze langverwachte, virtuoze tweede film van modeontwerper/regisseur Tom Ford (A Single Man) al eerder in 2020, maar de film werd toen al snel weer door Netflix verwijderd. In Nocturnal Animals lopen drie verhaallijnen door elkaar. Over de geslaagde maar diepongelukkige galeriehouder Susan (Amy Adams); haar ooit gelukkige relatie met aspirant-schrijver Edward (Jake Gyllenhaal); en het verhaal van het boek dat Edward schreef en opdroeg aan Susan, getiteld 'Nocturnal Animals'. Dat laatste verhaal - dat we zien gebeuren wanneer Susan het leest - is een razend spannend verfilmde thriller over hoe het gezin van Tony (ook Gyllenhaal) geterroriseerd wordt door een handvol rednecks. Ford regisseerde, produceerde, en schreef ook het scenario (naar het boek 'Tony and Susan van Austin Wright).
Lees hier ons interview met Tom Ford: 'Alle kunst in de film is echt, want ik heb een hekel aan nepkunst'