Netflix-tips: Jackie Brown en Judy

'Ik ben de autodidact van de glimlach,' aldus cineast Bertrand Blier. Voeg vóór glimlach 'sarcastische' in en ziedaar het karakter van vrijwel alle inktzwarte Blier-komedies, met hun hatelijk-aimabele personages en bizarre plotwendingen. Het surreële Buffet froid (César voor beste scenario) volgt drie toevallig samenkomende mannen (een werkloze, een eigenmachtig executerende politiecommissaris en een zwaarmoedige wurger van vrouwen) die tegen het decor van de Parijse designerbanlieue La Défense een onzalig moordtraject afleggen. Tijd en realiteit zijn even verknipt als het drietal en hun woordenwisselingen.

De tijdlusfilm is populairder dan ooit, zie onder meer Palm Springs (2020) en The Map of Tiny Perfect Things (2021). In Boss Level is het een oud-militair die steeds dezelfde dag beleeft: Roy (Frank Grillo) wordt keer op keer wakker op het moment dat een huurmoordenaar hem met een machete probeert te vermoorden. En zelfs na tientallen pogingen weet hij de dag niet te overleven, want steeds staat er een nieuwe beul klaar. Vermakelijke B-film die wat traag en voorspelbaar op gang komt, maar uiteindelijk toch weet te overtuigen met sardonische grappen, een inventief script en een hoofdrolspeler die zich op middelbare leeftijd eindelijk bewijst als actiester. Opmerkelijk: aanvankelijk zou Boss Level al in 2019 in de bioscoop verschijnen, maar de studio had er weinig vertrouwen in en bracht de film pas twee jaar later uit op streaming.

Onderbetaalde stewardess Jackie Brown (Pam Grier) vult haar schamele inkomen aan door geld te smokkelen voor twee wapenhandelaars (Samuel L. Jackson en Robert De Niro). Ze wordt opgepakt en sluit met de autoriteiten een akkoord om ze in de val te lokken. Ondertussen beraamt ze een plannetje om zichzelf danig te verrijken. Het scenario van Tarantino (Reservoir Dogs, Pulp Fiction) staat bol van de contrastrijke karakters met non-stop briljante dialogen. Maar het is De Niro die - in een masterclass karakteracteren - laat zien hoe je met lichaamstaal alleen een film kunt dragen.

Wat een tragisch bestaan leidde actrice en zangeres Judy Garland (1922-1969), die als piepjong meisje al werd onderworpen aan een genadeloos showbizzregime. Dit biografische melodrama toont daar alleen wat flarden van, in flashbacks, en richt zich verder op de laatste fase van haar leven, waarin ze avond aan avond optrad in een Londense nachtclub. Het is een opzet die geen moment verrast, maar dat hindert niet, want naar hoofdrolspeelster Renée Zellweger kun je blijven kijken. Razend knap hoe ze laveert tussen kwetsbaar en grotesk, en ook nog overtuigend danst en zingt. Ze kreeg er een Oscar voor.

WO II, een Frans Alpendorp. Barny, de atheïstische weduwe van een gesneuvelde joodse communist en moeder van een dochtertje, gaat uit machteloze rebellie een existentieel twistgesprek aan met de onorthodoxe priester Léon. Gaandeweg krijgt hun gedachtespel een andere lading. Ten diepste roerende adaptatie van Béatrix Becks roman is, naast de noirklassiekers Le samouraï en Le cercle rouge, Jean-Pierre Melvilles meesterstuk. Emmanuelle Riva is een betovering en de slotscène van een verscheurende onafwendbaarheid.

Lees meer over de film: 'Het biechthokje verbergt brandende liefde'