De 12-jarige Kanna komt er na de dood van haar moeder achter dat ze afstamt van de Idaten; goden die ervoor moeten zorgen dat elk jaar de offergaven (voornamelijk eten) van alle andere goden in Japan bij het grote godenfeest in Izumo terecht komen. Het is nu aan Kanna om, samen met een wit konijn en een demonenjongen, het voedsel op tijd bij de goden te krijgen. Zoete anime waarin schuldgevoel en je passie terugvinden centraal staan, maar de film mist de magie van Studio Ghibli-producties als Spirited Away en Howl’s Moving Castle.
Iedere week tipt de redactie van VPRO Cinema de beste en interessantste films op Netflix. Met ditmaal onder andere een Japanse animatiefilm en een Frans meesterwerk.
Här har du ditt liv (Here Is Your Life)
Tiener Olav hopt in Noord-Zweden van baan naar baan: hij verdient zijn geld onder meer als houthakker en metselaar. Langzaam maar zeker groeit zijn klassenbewustzijn, vooral als operateur bij een rondreizend filmgezelschap, waarna hij zich aansluit bij de opkomende arbeidersbeweging. Na een mislukte spoorwegstaking vertrekt hij naar het zuiden in de hoop op verwezenlijking van het ideaal. Dit opmerkelijk speelfilmdebuut uit 1966, gebaseerd op de autobiografische boeken van Nobelprijswinnaar Eyvind Johnson, kiest de vorm van een roadmovie – zowel door de regio als door de jaren heen – om het ontwikkelingsproces van de jonge held zichtbaar te maken in afwisselingen van seizoenen en tragikomische ontmoetingen in lyrisch bevlogen vormgeving. Meermaals bekroond en de start van een glorieuze carrière voor regisseur Jan Troell, die zou uitgroeien tot een van de grootheden van de Zweedse cinema.
In a Valley of Violence
Een heleboel dingen zijn niet goed gelukt in deze western. Het stoffige mijnstadje bijvoorbeeld. Veel te aangeharkt. Niet voldoende afgebladderd door de decorafdeling. En al die prachtige rijen witte tanden overal. Niet van die tijd. Dialogen en regie, te stram. Maar wat maakt het allemaal goed? De spelers. Ethan Hawke als de haveloze passant en John Travolta als de foute sheriff. Als een duo profs in een schooltheater. Voorzien van allerhande onvoorziene talenten bestoken de twee elkaar, ten koste van de vele bordkartonnen bijrollers. Masterclass overleven, als personage en als acteur.
Mon homme
Meestal is het een noodlijdende prostituee die onder de vleugels genomen wordt van een weldoener (zie Pretty Woman e.d.). Cineast Bertrand Blier draait de rollen eindelijk eens om. Marie (Anouk Grinberg), een rijke en tevreden prostituee, neemt op een dag zwerver Jeannot (Gérard Lanvin) op. Dat ze de liefde bedrijft met deze stinkerd is al bedenkelijk en als ze later van Jeannot eist dat hij haar gewelddadige pooier wordt is het duidelijk: Marie is masochiste. Regisseur en scenarist Blier, die meestal films maakt over mannelijke lusten, kan het niet laten en richt zich steeds meer op Jeannot in plaats van de interessantere Marie. Desondanks won Grinberg de Zilveren Beer voor haar hoofdrol op het filmfestival van Berlijn.
Portrait de la jeune fille en feu
Hartverscheurend en toch ingehouden portret van een ontluikende lesbische liefde. In de achttiende eeuw krijgt de jonge schilder Marianne (Noémie Merlant) opdracht een portret te maken van de vurige, eigenzinnige Héloïse (Adèle Haenel). Omdat Héloïse weigert te poseren wordt Marianne ingehuurd om ‘Héloïse gezelschap te houden’. Met de bedoeling dat ze overdag goed naar haar kijkt, zodat ze het portret ’s nachts stiekem kan schilderen. Prachtig intense en intieme film over blikken. Van de jonge vrouwen naar elkaar, van de regisseur naar haar acteurs, en van het publiek naar de vrouwen op het scherm. Winnaar van het beste scenario en de Queer Palm op Cannes2019.
Lees ook ons interview met regisseur Céline Sciamma: 'Ik hoop dat het de Wonder Woman voor het arthousepubliek wordt'