Netflix-tips: Reign over Me en The Trip

De Tweede Wereldoorlog tekent Lena (Isabelle Huppert) en Madeleine (Miou-Miou), die elkaar niet kennen. Wanneer ze, inmiddels allebei gehuwd en moeder, elkaar in 1952 in Lyon ontmoeten springt er een vonk over. Hun wederhelften zien met lede ogen aan hoe de vrouwenvriendschap zich verdicht. In dit bitterzoete drama, geïnspireerd op het levensverhaal van Diane Kurys' Russisch-Joodse emigré-ouders, harmoniëren alle elementen op het hoogste niveau: het romaneske scenario, de prachtige widescreenbeelden, de authenticiteit en detailrijkdom van de decors, de weemoedige pianothema's en het fantastische ensemblespel. Prachtige cinema die geen gemoed onberoerd laat. Genomineerd voor de Oscar voor beste buitenlandse film.

Het onderhoudende Crossroads is een soort muzikale versie van The Karate Kid. Zij het dat 'karate kid' Ralph Macchio deze keer niet in de leer gaat bij een karatemeester, maar als briljant gitaarstudent het gezelschap zoekt van een wijze muzikant (Joe Seneca) die hem op het gebied van de blues nog het een en ander bij kan brengen. De film mondt uit in een Faustiaanse fabel waarin Macchio alles uit z'n gitaar moet halen om de ziel van zijn mentor te redden. Zijn grote tegenstrever is de 'gitarist van de duivel', vertolkt door snarenvirtuoos Steve Vai. De titelmuziek is van Ry Cooder.

Pascal Greggory en Isabelle Huppert zijn in Gabrielle een man en een vrouw die aan het begin van de 20ste eeuw zichzelf, elkaar en hun relatie zo slecht begrijpen dat ze meerdere malen hardhandig gedwongen worden zich aan te passen. De stijl van Patrice Chéreau's kostuumfilm sluit zich naadloos bij de relationele botsingen aan. Gabrielle is op veel verschillende manieren gefilmd. In een bedaard tempo, met een haastige, beweeglijke camera, in zwartwit en in kleur, zwijgend en met geluid. De manier waarop Chéreau's vertelwijzes op elkaar botsen en de momenten waarop de film van het ene ritme op het andere overschakelt: die maken Gabrielle.

Adam Sandler speelt een van de beste rollen uit zijn carrière in dit melancholieke drama, als een man die zijn hele gezin verloor tijdens 9/11 en sindsdien als kluizenaar in New York leeft. Op een dag ontmoet hij op straat een oude studievriend (Don Cheadle, eveneens in topvorm), die zich langzaam maar zeker zijn leven binnendringt. De confrontatie aangaan met zijn immense verdriet is echter nog een stap te ver: liever brengt hij dag en nacht door met het spelen van Shadow of the Colossus, een Japanse videogame waarin kolossale wezens ten val gebracht moeten worden. De titel verwijst naar het nummer ‘Love, Reign o'er Me’ van The Who, waarvan Pearl Jam speciaal voor de film een coverversie opnam.

Het echtpaar Lisa en Lars (Noomi Rapace en Aksel Hennie, een fijn vilein duo) kan elkaar niet meer luchten of zien. Ze willen zo snel mogelijk van elkaar af, en beramen – vooral met het oog op de levensverzekering - afzonderlijk een plan om elkaar te vermoorden in hun afgelegen vakantiehuis. De vraag wie aan het langste eind trekt, verdwijnt echter snel als blijkt dat er in het huis véél gevaarlijker types rondlopen. De moordlustige echtelieden moeten opeens weer samenwerken om het vakantietripje überhaupt te overleven. En zo gaat het langzaam van kwaad tot erger in deze heerlijk geschifte Noorse horrorthriller, die vooral floreert in bloederige zwarte humor.