Iedere week tipt de redactie van VPRO Cinema de beste en interessantste films op Netflix. Met ditmaal onder andere twee prachtige films uit Japan en een fantastische horrorfilm.

37 Seconds

Yuma, een talentvolle mangatekenaar met cerebrale parese, voelt zich niet serieus genomen door haar overbezorgde moeder en door haar collega, die steevast met alle eer strijkt. Ze klopt aan bij een uitgever van seksueel expliciete manga’s voor een nieuwe baan, maar die vindt dat ze eerst maar eens seks moet hebben. Het is het begin van een wonderlijke tocht door nachtelijk Tokyo, waarin Yuma op zoek gaat naar de (seksuele) bevrijding waar ze zo naar snakt. Ontroerend, komisch en respectvol portret van een jonge vrouw die zoveel meer is dan haar handicap.

Kiki's Delivery Service

Heks-in-opleiding Kiki verlaat op dertienjarige leeftijd haar ouderlijk huis – zoals de traditie voorschrijft – en belandt in het havenstadje Koriko. Nieuwe vrienden maken blijkt behoorlijk lastig te zijn, maar samen met haar praatgrage kat vindt ze al wel snel onderdak in een schattig bakkerijtje. Vliegend op haar bezemsteel begint ze een bezorgservice en beleeft ze de nodige avonturen. Humoristisch sprookje van de fameuze Japanse animatiestudio Ghibli, vol hartverwarmende scènes, vrolijke liedjes en prachtige observaties over eenzaamheid, geloven in jezelf en opgroeien. Regisseur Miyazaki (Princess Mononoke, Spirited Away) baseerde Koriko onder meer op de Zweedse steden Stockholm en Visby.

Midsommar

De opvolger van Ari Asters horrorsensatie Hereditary (2018) liet niet lang op zich wachten. Midsommar is opnieuw een horrorfilm (uit het subgenre folk-horror), waarin alle actie zich afspeelt in het volle dag- én nachtlicht. Groepje Amerikaanse antropologiestudenten gaat namelijk naar het hoge noorden van Zweden om bijzonder midzomernacht ritueel bij te wonen. Dat pakt niet al te best uit voor de meesten, hoewel de reis op vreemde manier wel heilzaam is voor het enige meisje in de groep (een fantastische Florence Pugh), die kampt met grote psychische problemen.

Lees ook: 'Midsommar: eigenzinnige en compromisloze horrorfilm'

What Dreams May Come

Overleden man (Robin Williams) ontdekt in de hemel dat zijn vrouw op aarde zelfmoord heeft gepleegd en in de hel dreigt te belanden. What Dreams May Come werd vanwege vermeende melodramatische sentimentaliteit neergesabeld door de recensenten, maar dat het uiterlijk verbijsterend was beaamde zelfs de meest cynische criticus. Wat de critici verzuimden te zien is dat de speciale effecten in de film prachtig gebruikt worden, en dienen om enige rake observaties over leven en dood te kunnen doen. Annabella Sciorra, Cuba Gooding jr en ook Williams spelen alledrie zeer krachtig.

Lees ook: 'Een vogelvlucht door de hiernamaalscinema'

Terug van weggeweest: The Danish Girl

Dit met een Oscar bekroonde drama (Alicia Vikander won in de categorie beste vrouwelijke hoofdrol) stond al eerder op Netflix, maar werd in januari 2018 verwijderd. Nu is de film weer toegevoegd.

Begin jaren twintig van de vorige eeuw poseert de Deense schilder Einar Wegener (Eddie Redmayne) op verzoek van zijn eveneens schilderende vrouw Gerda (Alicia Vikander) als vrouw. Diep van binnen heeft ie altijd geweten dat hij een vrouw was, maar na het poseren komt die vrouw eindelijk naar buiten. Ze heet Lili en zal niet meer weg gaan. Dit sensitieve portret van een van de eerste transgendervrouwen uit de geschiedenis is gebaseerd op ware gebeurtenissen en werd in handen van regisseur Tom Hooper (The King's Speech) een overtuigend en oprecht verhaal over onvoorwaardelijke liefde.

Lees hier ons interview met Hooper, Redmayne en Vikander

Extra tip: documentaire Road to Roma

De Netflix-documentaire Road to Roma is de reden waarom je vroeger de (veel te dure) Special Edition-dvd van je favoriete film kocht. De zeventig minuten durende film toont de bijzondere totstandkoming van Alfonso Cuaróns meesterwerk Roma (2018). Aan de hand van enkele sleutelscènes uit die film, vertelt Cuarón gepassioneerd, geïnspireerd en soms geëmotioneerd over zijn passieproject: ‘Een mozaïek aan persoonlijke herinneringen’.

In Road to Roma is onder meer te zien hoe Cuarón bij elk minutieus detail betrokken was: zo smeert hij op een geven moment nog wat extra nepbloed naast het hoofd van een figurant. Samenwerken met de Mexicaan moet dan ook niet makkelijk geweest zijn, maar tegenover alle ‘bemoeienis’ staan ook talloze indrukwekkende scènes waarin hij op lieflijke wijze zijn gedachtegang deelt met zijn cast en crew.

Neem het afronden van de intense ziekenhuisscene bijvoorbeeld, waar Cuarón in extase het acteerwerk van de artsen bejubelt en actrice Yalitza Aparicio na een indrukwekkende improvisatie innig knuffelt. Prachtig. Deze passages tonen aan dat Roma niet alleen gebouwd is op levendige herinneringen van Cuarón, maar ook een vorm van therapie is voor het verwerken van zijn persoonlijke trauma’s.

De aftiteling trakteert de kijker misschien wel op het allermooiste moment. We zien hoe Cuarón een stel figuranten – als voetbalteam op de achtergrond te zien – een bevlogen mini-masterclass geeft over backlight. Smullen voor de liefhebber van Roma en haar regisseur.

Meer film- en serietips voor Netflix

Zoek je nog meer tips voor Netflix? Kijk op deze pagina voor eerdere artikelen in deze serie.