Netflix-tips: A Most Violent Year en The Witch

In 1981 heeft Abel Morales, eigenaar van een transportbedrijf van stookolie, een maand de tijd om een grote lening af te betalen. Hij wordt tegengewerkt door de maffia, onder druk gezet door de vakbond en op zijn vingers gekeken door de fiscus. Maar in het meest gewelddadige jaar uit de geschiedenis van New York City, weigert Morales juist naar geweld te grijpen. Bedachtzaam en intelligent grotestadsdrama van de maker van Margin Call en All Is Lost is niet half zo gewelddadig als de titel doet vermoeden, maar houdt de aandacht van de kijker stevig vast met zijn mooie tijdsbeeld en scherpe karaktertekeningen.

Bekijk hier ons interview met regisseur J.C. Chandor over de film

Intrigerend en subtiel speelfilmdebuut van Robert Eggers over een puriteinse familie in het New England van de 17de eeuw. Ze zijn verbannen naar de rand van een onheilspellend bos, waar (naar verluidt) een heks ronddwaalt. Eggers heeft een achtergrond als production designer en dat is goed aan de film af te zien. De kindacteurs spelen bijzonder realistisch, waardoor de teloorgang van de familie des te meer indruk maakt.

Een Oscarwaardige rol van Meryl Streep, het wordt een beetje voorspelbaar. Maar eerlijk is eerlijk: ze is verbluffend als Britse ijzervreetster Margaret Thatcher. Veel beter dan de film zelf, een conventionele biopic, bekwaam gemaakt, maar ook braaf en kleurloos. We ontmoeten de voormalige premier als bejaarde vrouw, kampend met beginnende dementie en het gemis van haar overleden echtgenoot Denis (Jim Broadbent). In flashbacks trekken haar carrière en gezinsleven voorbij. De filmmakers focussen vooral op de mens Thatcher, standvastig en charmant, maar ook koppig en onuitstaanbaar.

Zonnekoning Lodewijk XIV (Alan Rickman) eist niets minder dan perfectie van architect André Le Nôtre (Matthias Schoenaerts), die is aangesteld om de tuinen van Versailles te ontwerpen. In de onbekende hovenier Sabine De Barra (Kate Winslet) vindt Le Nôtre tot ieders verbazing zijn ideale handlanger om aan de torenhoge verwachtingen te voldoen: met haar onorthodoxe, weelderige stijl voegt ze het broodnodige 'beetje chaos' toe aan Le Nôtres rigide creatie. Degelijk kostuumdrama, waarin bewust elke vorm van symmetrie en rechtlijnigheid wordt vermeden.

Harmony Korine (onder andere scenarist van Larry Clarks Kids en Ken Park) fileert de nihilistische Amerikaanse jeugdcultuur in een bonkend, fluorescerend feest van vlees en zonde. Met de avonturen rondom vier meisjes in bikini die in een spiraal van drank, drugs en geweld terechtkomen, begeeft hij zich op de grens van exploitatie en maatschappijkritiek. De verwerpelijke moraal van de personages wordt blootgelegd én verheerlijkt door felgekleurde beelden, sexy close-ups, slow motion en hypnotiserende muziek. Een hallucinatoire neondroom die je snel nog eens opnieuw hoopt te ervaren.