Netflix-tips: Citation en Mother

Naomie ‘Miss Moneypenny’ Harris speelt een Afro-Amerikaanse agent (black en blue dus) die al tijdens een van haar eerste weken op straat in New Orleans getuige is van een afrekening door een stel corrupte collega’s. Daarna is ze haar leven niet meer zeker. ‘Black and White’ was ook een passende titel geweest voor deze maatschappijkritische thriller, want subtiliteit is ver te zoeken. Elke witte agent is een racist, wat ook geregeld wordt benoemd: ‘De politie behandelt ons als beesten. Shit’s gotta change.’ Evengoed een onderhoudende genrefilm met prima actiescènes.

In eerste instantie lijkt het goed te klikken tussen ambitieuze student Moremi en haar nieuwe, charismatische docent. De twee ontwikkelen ogenschijnlijk een sterke intellectuele band, maar hij blijkt een heel andere verwachting van hun relatie te hebben. Moremi klaagt hem aan voor aanranding, maar door de universiteitscommissie wordt ze vooral behandeld als dader, terwijl de professor met zijn gerespecteerde status meer als het slachtoffer wordt gezien. Sterk Nigeriaans #MeToo-drama, dat door de niet-chronologische opbouw extra invoelbaar wordt gemaakt. De film werpt bovendien urgente en universele vragen op over de onveilige sfeer binnen de universiteitsmuren bij (seksueel) machtsmisbruik.

Madame Rosa, overlever van de Holocaust en voormalig prostituee, ontfermt zich in Napels over de achtergelaten kinderen van andere prostituees. En krijgt zo te maken met Momó, een twaalfjarig straatschoffie uit Senegal. Het verhaal – over empathie en medemenselijkheid – is zo sympathiek dat zelfs de ‘schurken’ in de film (onder wie een drugsdealer) het beste met iedereen voorhebben. Waardoor het drama niet altijd aangrijpt. Toch de moeite waard vanwege filmlegende Sophia Loren (1934), die zich voor het eerst in tien jaar weer liet strikken voor een filmrol. Het hielp dat regisseur Edoardo Ponti haar zoon is.

Lees ook ons portret van Sophia Loren: 'Van tandenstoker tot filmicoon'

De moeder van Shuhei is manipulatief, gewetenloos, lui en gokverslaafd. Regelmatig laat ze hem volledig aan zijn lot over, dwingt ze hem te bedelen of zelfs te stelen. Hun situatie gaat van kwaad tot erger, en toch blijft Shuhei zijn moeder trouw. Omdat hij al vroeg beseft dat ze niet zonder hem kan. Hartverscheurend Japans drama, gebaseerd op een tragische gebeurtenis uit 2014. Regisseur Omori Tatsushi stort een flinke bak ellende over de kijker uit, te veel misschien, maar als portret van een giftige moeder-zoonrelatie is Mother zonder meer geslaagd.

Wanneer Egyptische archeologen in november 2018 stuitten op een 4400 jaar oude en vrijwel onaangetaste graftombe in de buurt van Caïro, beginnen ze een onderzoek naar de geschiedenis van de plek. Netflixdocumentaire Secrets of the Saqqara Tomb volgt hen op de voet. De tweede helft van de film is het sterkst, wanneer de ene bijzondere vondst na de andere wordt gedaan. Het enthousiasme van de archeologen werkt aanstekelijk, maar de documentaire is wat repetitief, bevat irritant sturende muziek en had wat korter mogen zijn. Gelukkig zorgen verschillende geschiedenislessen en de mooie beelden voor genoeg vermakelijke momenten.