Netflix-tips: Edge of Tomorrow en Miles Davis: Birth of the Cool

Majoor Cage (Tom Cruise) is een witteboordenofficier die in de nabije toekomst door zijn geallieerde generaal naar het front wordt gestuurd om weerwerk te geven aan buitenaardse, spinachtige wezens ('Mimics'). Nog vóór hij de veiligheidspal van zijn Japans sprekende gevechtsuitrusting heeft kunnen ontgrendelen, ligt de kantoormajoor aan gort. Maar omdat een klodder Mimic-bloed zijn bloedbaan vervuilt, is Cage na deze en elke volgende fataliteit klaar voor weer een nieuw rondje apocalyptische scifi-actie. Groundhog Day op testosteron dus. Een bovengemiddeld intelligente, zwartkomische actiefilm.

Een stel vrienden claimt tijdens een diner geen geheimen voor elkaar te hebben. Alle smartphones gaan op tafel om alle inkomende berichten gezamenlijk te beluisteren en bekijken. Met alle gevolgen van dien. Franse remake van het Italiaanse Perfetti sconosciuti (Perfect Strangers) uit 2016: overbodig misschien, maar toch de moeite waard. Duidelijk is dat de mobiele telefoon sinds de Italiaanse versie nog dieper in het sociale leven is doorgedrongen. De egocentrische personages in de Franse remake zijn inmiddels drukker met het maken van een selfie dan met de op handen zijnde maansverduistering.

Vervolg op het door de recensenten opvallend goed ontvangen John Wick: Chapter 2 uit 2017 betekent nog meer gevechten op leven en dood voor huurmoordenaar John Wick (Reeves). Dus nog meer steek-, vuist- en vuurgevechten. Je zou denken dat dat gaat vervelen, maar regisseur en voormalig stuntman Stahelski houdt het tempo hoog, de gevechten origineel en zorgt af en toe met wat droogkomische humor voor verlichting. En de toch al vijftigplusser Reeves (1964) blijft overtuigen als de voortdurend opgejaagde, maar onverwoestbare Wick.

‘Hoe kan iemand zulke prachtige muziek maken en zich tegelijkertijd zo gedragen?’ vraagt Frances Taylor, ex-vrouw van Miles Davis, zich af in deze docu over de legendarische trompettist. Want niet alleen de indrukwekkende hoogtepunten uit Davis’ carrière komen voorbij, maar ook de persoonlijke dieptepunten: zijn verslavingen, zijn ziekelijke jaloezie en losse handjes. Qua opzet is de film wel erg conventioneel – keurig chronologisch geordend, veel pratende hoofden – maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door fantastisch archiefmateriaal en interviews met een keur aan prominente jazzfiguren. En dan is er inderdaad nog die prachtige muziek.

Lees ook ons achtergrondverhaal over de film: 'Miles Davis was een moeilijke kerel, zo blijkt weer'

Bitterzoet sprookje van Grave of the Fireflies-regisseur Isao Takahata, over een oude bamboesnijder die een baby in een bamboespruit ontdekt. Hij voedt het meisje op, dat in wonderbaarlijk tempo opgroeit tot een prachtige prinses. Stilistisch een hoogtepunt in de animatiegeschiedenis: alleen al de wijze waarop met enkele penseelstreken een kruipende, klauterende en spelende baby op het doek wordt getoverd is van een grootse, aandoenlijke schoonheid. Geschikt voor kinderen vanaf zes jaar, maar vooral aanbevolen voor oudere kinderen, onder meer vanwege de lange speelduur (137 minuten).

Bekijk ook onze lijst met de 25 beste jeugdfilms op Netflix