Netflix-tips: Green Room en The Perfection

Precies op de grens van Engelstalig Ontario en Franssprekend Quebec wordt een lijk gevonden. Er worden twee rechercheurs op de zaak gezet, de wat stijve Ward en de losse Bouchard. Onwennige partners: Ward is geschokt door het gebrek aan discipline van Bouchard, en die heeft weinig geduld met de regeltjes waaraan Ward zich houdt. Maar gaandeweg leren ze om samen te werken. Aardige, wat ouderwetse buddy-cop-film moet het vooral hebben van het amusante gekibbel tussen de tegenpolen. Niet bijzonder origineel, maar hoofdrolspelers Huard en Feore hebben een mooie chemie en regisseur Canuel houdt de vaart erin.

Punkband Ain't Rights is op tournee in het noordwesten van Amerika en wordt geboekt door een bar voor skinheads, in een bos nabij Portland. Het optreden verloopt tot hun eigen verbazing verrassend goed, maar als ze na afloop in de artiestenruimte het levenloze lichaam van een meisje aantreffen gaat het mis: ze worden omsingeld en moeten vechten voor hun leven. IJzingwekkende horrorthriller die alleen al de moeite waard is vanwege Patrick Stewart, die dit keer eens niet de bedachtzame held speelt, maar de meedogenloze aanvoerder van de neonazi’s. Derde speelfilm van Jeremy Saulnier, die in 2013 doorbrak met een al even intelligente genrefilm, Blue Ruin.

Indringend portret van Joshua Wong, de tieneractivist die aan de wieg stond van vreedzame protestbewegingen tegen de groeiende Chinese bemoeienis met het Hongkongse onderwijs en politieke systeem. We zien Joshua uitgroeien van beschaafd-opstandige scholier tot symbolisch baken dat langzaam de ogen opent van medescholieren en landgenoten. Daarmee is de film zowel een ontzagwekkend portret van een fanatieke tieneractivist, als een efficiënt geschiedenislesje om de protesten van nu beter te begrijpen. De documentaire stamt uit 2017, maar heeft door de aanhoudende onlusten in Hongkong nauwelijks aan relevantie ingeboet. Wong werd in datzelfde jaar genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede.

Een perfecte film is The Perfection zeker niet: de plot en dialogen hebben een hoog pulpgehalte en sommige scènes zijn behoorlijk ranzig. Toch blijft deze griezelthriller rond twee concurrerende cellisten dankzij een paar knotsgekke wendingen aldoor fascineren. Het deels in China gesitueerde verhaal is stijlvol vastgelegd door regisseur Shepard, die zich duidelijk liet inspireren door collega's als Aronofsky, Refn en Park Chan-wook. Dat de film verscheen bij studio Miramax is passend, want het slot kan worden beschouwd als een dikke middelvinger richting voormalig directeur Harvey Weinstein.

Omstreden of niet, Mel Gibson is een filmmaker met een unieke, constante signatuur. Na Braveheart, The Passion of the Christ en Apocalypto serveert hij wederom een provocatieve, bombastische cocktail van heldenmoed, geweld en religie. Hacksaw Ridge toont het waargebeurde verhaal van Desmond Doss (een overtuigende Andrew Garfield), die tijdens WO II in het Amerikaanse leger wil dienen als hospik - zonder wapen, want hij is vanuit zijn geloofsovertuiging pacifist. Aanvankelijk is Doss het pispaaltje van zijn ploeg, maar tijdens de slag om Okinawa ontpopt hij zich als eersteklas held. Gibson strooit lustig met clichés, melodrama en gruwelijkheden, maar vertelt absoluut meeslepend.