Showtrial: boeiende miniserie over verdwijningszaak

‘Een brutale, verwende koe.’ Het zijn niet bepaald kwalificaties om trots op te zijn, maar Talitha Campbell (Céline Buckens) heeft het er wel enigszins naar gemaakt. Ze is als dochter van een rijke vastgoedondernemer geboren in een bad van goud, maar valt vooral op door rebellie, arrogantie en het feit dat ze is weggestuurd van een prestigieuze meisjesschool. Genoeg kandidaten dus om de belediging te uiten, maar deze komt – helaas voor Talitha – van een rechercheur die belast is met de zaak van de verdwijning van student Hannah Ellis. En laat Talitha in die zaak nu nét de hoofdverdachte zijn.

De vijfdelige Britse dramaserie Showtrial heeft weinig tijd nodig om de pionnen op het schaakbord te zetten. Al binnen tien minuten wordt Talitha aangehouden, en in de openingssequentie leren we in flash forwards al dat een rechtszaak aanstaande is. De wegen van de twee voormalige vriendinnen kruisten elkaar op een feestje, waar Tabitha losging op de dansvloer, en Hannah – afkomstig uit een armlastiger milieu – aan het werk was. De twee zouden ruzie hebben gemaakt, en Talitha zou ‘bedreigende appjes’ hebben gestuurd.

De rijke familie van Talitha probeert zich in allerlei bochten te wringen om Talitha bij te staan, maar ze weigert elke vorm van hulp. Haar lot rust volledig in handen van een sympathieke advocaat (Tracy Ifeachor). Zij lijkt de enige te zijn die Talitha nog een kans wil geven, want haar imago lijkt bij pers én jury al vóór de rechtszaak verpest.

De rechtszaak groeit op die manier óók uit tot een soort klassenstrijd. Want ja, mensen zien een hoge boom nu eenmaal graag omvallen, zeker als die hoge boom ook nog eens onwijs onsympathiek overkomt. Gelukkig is de rechtszaal bij uitstek een plaats waar die sentimenten nooit een rol mogen spelen. Toch?